şafak türküsü

safak turkusu


beni burada arama
arama anne
kapida adimi sorma
saclarina yildiz dusmus
koparma anne aglama.

”kac zamandir yuzum tirasli
gozlerim safak bekledim
uzarken ellerim kulagim kiriste
olumu ozledim anne
yasamak isterken delice
ah... verebilseydim keske
yuregi avucunda kosan her bir anneye
tepeden tirnaga ogla
ve kiza kesmis bir ulkeye armagan
duslerimle sinirsiz diretmisligimle genc
saskinligimla cocuk devrederken sirdasima
usulca aciliverdi yanaginda tomurcuk
pir sultan’i dusun anne,seyh bedrettin’ni,borkluce’yi
insanlari dusun anne
dusun ki yuregin sallansin
dusun ki o an gunesli guzel gunlere inanan
mutlu bir yusufcuk havalansin.”

beni burada arama
arama anne
kapida adimi sorma
saclarina yildiz dusmus
koparma anne aglama.

”yani benim guzel annem
ala safaginda ulkemin yildiz ucurmak varken
oturup yildizlar icinde kendi buruk kanimi ictim
ne garip duygu su olmek
optugum kizlar geliyor aklima
bir aciklamasi vardir elbet...
geride masa ustunde boynu bukuk kaldi kagit kalem
bagisla beni guzel annem
ogul tadinda bir mektup yazamadim diye kizma bana
elleri degsin istemedim
gozleri degsin istemedim
aglayip koklayacaktin
belki bir omur tasiyacaktin koynunda
yasamak agrisi asildi boynuma
oysa turku tadinda yasamak isterdim.”

beni burada arama
arama anne
kapida adimi sorma
saclarina yildiz dusmus
koparma anne aglama.

“kisacasi guzel annem
bir cicegi dusunurken urpermek yok
gulmek umut etmek, ozlemek
ya da mektup beklemek
gozleri yatirip iraklara
olmek ne garip sey anne
baba olamayacagim ornegin
toprak olmak ne garip sey anne
beni burada arama anne
kapida adimi sorma
saclarina yildiz dusmus
koparma anne, aglama
bekle beni anne
bir sabah cikagelirim
bir sabah anne bir sabah
acini supurmek icin actiginda kapini...”



soz : nevzat celik
muzik : ahmet kaya