ben bu gurbet ile du$tum du$eli,
her gun biraz daha suzulmekteyim.
her gece, icinde mermer do$eli,
bir soguk yatakta buzulmekteyim.
boylece bir lahza kaldigim zaman,
geceyi koynuma aldigim zaman,
gozlerim kapanip daldigim zaman,
yeniden yollara duzulmekteyim.
son gunum yakla$ti gorunesiye,
kalmadi bir adim yol ileriye;
yuzunu gormeden olursem diye,
uzulmekteyim ben, uzulmekteyim.
(bkz: necip fazil kisakurek)
anneme mektup
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?