atatürk e agit

cahit külebi’nin $iiridir..

edirneden ardahana kadar
bir toprak uzanır
boz kanatlı üveyikler üstünden uçar
ardahandan edirneye
edirneden ardahana kadar
kopdağında akar bir çeşme var
serçe parmak kalınlığında suyu
haram etmiş gece gündüz uykuyu
akar da akar
samsunun evleri denize bakar
sokakları yosun içinde
çaparlar, takalara, mavnalar
bilyalar gibi suyun yüzünde
bir iner bir kalkar
kazovadan bir yar sevdim
adamı günaha sokar.
savaştepe köprüsünden geçen tirenler
sel olur izmire akar.
izmirin denizi kız,kızı deniz
sokakları hem kız hem deniz kokar.
bu toprak bizim yurdumuzdur
deli gönül yücesine çıkar
bir üveyik olur uçar gider
ardahandan edirneye
edirneden ardahana kadar.
amasya’ya benzin yüklü bir yaylı geldi
yağmurlu bir günde.
devrisi gün silâh çattılar
candarmalar hükümetin önünde
kemal paşa çıkageldi
bir alevdir aldı gitti yurdumuzun gönlünde
çorap gibi söküp attı
düşmanları ordumuzun önünde.
bu ne inançtır ki gazi paşa
atının teri kurumadan
sürüp gittin yeni yeni savaşların peşinde
davullar zurnalar döğende
ben seni hatırlarım
binip tirene gezende
ben seni hatırlarım
tam iki yaşındaydım
düşman izmire girende
ben de gelecektim ama anam koymadı.
küçüksün oğul dedi. ben giderim ana bırak dedim.
gideceğin bu yol dedi.
şimdi büyüdüm sürüp geldim.
felek koydun ise bul dedi

asik veysel eseri.

ağlayalım atatürk’e
bütün dünya kan ağladı
başboğa olmuştu mülke
geldi ecel can ağladı

şüphesiz bu dünya fani
tanrı’nın aslanı hani
insi cinsi cem’i mahluk
hepisi birden ağladı

doğu batı cenup şimal
aman tanrım bu nasıl hal
atatürk’e erdi zeval
yas çekip nevsen ağladı

iskender-i zulkarneyn
çalışmadı bunca leğin
her millet atatürk deyi
cemiyet-i akvam ağladı

atatürk’ün eserleri
söylenecek bundan geri
bütün dünyanın her yeri
ah çekti vatan ağladı

fabrikalar icad etti
atalığın ispat etti
varlığın türk’e terk etti
döndü çark devran ağladı

bu ne kuvvet bu ne kudret
varıdı bunda bir hikmet
bütün türkler inönü ismet
gözlerinden kan ağladı

tren hattı tayyareler
türkler giydi hep kareler
semerkand’ı buhara’lar
işitti her yan ağladı

siz sağ olun türk gençleri
çalışanlar kalmaz geri
mareşal fevzi’nin askerleri
ordular teğmen ağladı

zannetme ağlayan gülmez
aslan yatağı boş kalmaz
yalınız gidenler gelmez
felek-el mevt’in elinden
her gelen insan ağladı

uzatma veysel bu sözü
dayanmaz herkesin özü
koruyalım yurdumuzu
dost değil düşman ağladı

http://www.loglar.com/song.php?id=4528&lang=tr

(bkz: requiem for a dream)

ilkokulda, muhtemelen 1. sınıfta bütün okula okuduğum oratoryo.