aşk acısı

uykularinla sava$ip galip geldiginde ve artik yeniden uyuyabildiginde kullenir ancak.

bi kaç şişe devirmeden hafiflemez, ileriki zamanlarda yenı bir kaç şişe ile küllenebilir taa ki yeni bir aşk unutturana kadar.

geçicidir, öyle abartmaya gerek yoktur.

ölümden ote dermani yoktur bilesin.

tedavisi yok!hastalığın adı "kendine dönememek"

batar.

ne olduğunu anlayamadığın ama araba çarpma etkisi ile eşit tuttuğum acı biçimidir.
ne güldürür , ne ağlatır.dünyevi işlerden uzaklaştırır ,yarın toplantın mı var? takmasssın ,fotografa bakıp içirtecek kadar ağırdır. eğer yanında kimse yoksa durum vahimdir ,ve kızın ikamet adresinde açarsın gözlerini.
örnek:
’x’ yakıştımı sanaaaaaaaaaa diye anırtan acı biçimidir.

kendini bilmeden geçen zaman dilimidir uykusuzluk açlık ve bilumum olayları tetikler komada olma durumudur..

insanın iki aşkı arasındaki zamanda yaşadığı; son derece yoğun, insanı hayattan bezdirme gücüne sahip, ne zaman başlayıp bittiği belli olmayan, lüzumsuzca abartılan, insana kendi ve başkaları hakkında pek çok şey öğretebilen ve hatta insanı oldukça büyüten, garip, tatlı, iğrenç ve üzerinden zaman geçince zaman kaybı olarak algılanılması kesin duygu yığını.

bu aciyi hayatinin herhangi bir doneminde yahut bugun cekenlere minik bir oneri.

boyle bir aciyi ya$amayan herhangi birisine neler hissettgini anlatma, anlatirsan anlamasini bekleme. can kulagi ile seni dinlerken aslinda akli bamba$ka yerlerde olacaktir zira seni anlayamaz, bu mumkun degil. evladini kaybeden bir anne ya$adigi aciyi bir ba$kasina nasil anlatsin, nasil tam olarak nitelendirebilsin bu aciyi? senin anlatacagin her $ey anlattigin ki$inin anlayabilecegi kadarla sinirlidir ve boyle bir aciyi ya$amayan kimse bunu anlamayacaktir.

onerim bitti. $imdi takil kafana gore.

uyandığında gördüğün rüyanın etkisinden kurtulamamaktır, içinden saatlerce kendi kendine konuşmaktır , kendi kendine hissetmek ve yaşamaktır. hiç geçmeyeceğini sanıp ; bir gün geçeceğini bilmektir. aşka dair biraz daha büyümektir. her hikayede kendinden bir parça bulup , kendi hikayene el sürdürememektir.
utanmaktır , kızmaktır , kırılmaktır , susmaktır aşk acısı. bazen tarih öncesi batıllara hiç inanmadığın kadar inanmaktır , sözlükteki en kötü kelimelerini yüz üstüne çıkarsan da en merhametli kelimeleri içinde saklamaktır.

bu acıyı yaşamaktan daha soru birisine yaşatmak zorunda kalmaktır herhalde. bitmesin, bırakma beni diye yalvardığını görmek, yapışıp kalmasına, ne desen anlamamasına, ölüp ölüp dirilmesine şahit olmak falan hep kötü şeylerdir.

o kadar çok insan bu acıdan şikayet eder ve bitmeyeceğini zanneder ki, şaşar kalırsınız. oysa formül çok basit. zamana bırak.

(bkz: zaman her şeyin ilacıdır)

ne boktan acıdır bu , şuram buram diye gösteremezsin ama bilirsin o orda yer etmiştir ve hatta bi sktrsin gitsindir çok afedersiniz.

durur durur arada bir sızlar falan.. tedavisi olmayan bir acı çeşidi.

(bkz: hiçbir zaman aşk acısı yaşamamış insan)

şu ana kadar hayatta başardığım en büyük şey olabilir. henüz kendisiyle tanışmadım. bu yüzden çok şanlı olduğumu söylüyor herkes.

üzerine milyonlarca şarkı, binlerce şiir, yüzlerce kitap yazılıp yine binlerce film çekilmiş olmasına rağmen hala farklı şekilde anlatılmayı başarabilen duygu durumu.

havayla yayılan bir virüs yapsalar bunun yayıldığı hızla yayılamaz. her gün bu durumda olan birisiyle tanışabilirsiniz.

yaşamadım, yaşamaya da niyetim yok. yaşayanlara da tek önerim anlatmayın abi sizin saçma sapan hatalarınızdan veya karşınızdakinin yaptığı kahbelikten dolayı benim aşka önyargılı bakmama neden oluyorsunuz. anlatmayın gidin sessiz sessiz çekin acınızı.