yeni tanıştığın bir grup arkadaşın seni evine bırakır, merdivenlerin altında ayrılırsınız. sen çıkarsın merdivenlerden, dış kapıyı açarsın, sebepsiz yere arkana dönüp bakma isteği dolar içine ve bakarsın. o kalabalıkta sadece bir kişiyle göz göze gelirsin. bu, aşık olduğunu farkettiğin andır..
her şey yolunda gibiyken o senden uzaklaşmaya başlar. acı çekersin ve çektiğin bu acı öncekilerden farklıdır, tanımlayamazsın. sonra her şeyi sorgulamaya başlarsın, "evet" dersin "benim hatalarım yüzünden oldu hepsi". pişmanlık duyarsın ama duyduğun bu pişmanlık öncekilere hiç de benzememektedir. aşık olduğunu anlarsın..
kafandan geçenleri ona hiç söyleyemezsin, sözlerinin onu senden iyice uzaklaştıracağı hissine kapılmışsındır bir kere. ama asıl uzaklaşma bu sessizlikten sonra başlar, onu tamamen yitirişinin 3. yıl dönümünde her şeyinle ona ait olduğunu hissedersin. ve işte artık, aşık olduğundan eminsindir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?