stream of consciousness

hiç kuşku yok ki modernizm’in edebiyata kattığı en büyük nimetlerden biri.
olayları var oluş zamanına göre değil de türkçesiyle, bilinç akışı adı verilen bir yolla ifade etmeye dayanan bu teknik bir şekilde okuyucunun merakını canlı tutmayı,ona sürprizler yaşatmayı başarabilmiştir.
ayrıca bugün okuduğumuz bir çok roman ve hikaye bu anlatım tekniğiyle hazırlanır.

train of thought albumunden enstrumantal bir dream theater parçası..

insanın amına koyan bir dream theater parçası.7,32’den sonra sigara yakılır dalınır gidersin.inanılmaz enstrumanların seslerini kalbinde hissedersin.parçanın sonlarına doğru petrucci’nin öyle bir solosu vardır ki gözler buğulanır.ve petrucci’nin gerçek bir virtüöz olduğunu anlarsın parçanın bitişinde.

stream of consciousness çok tehlikeli bir parçadır.
dinlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum.
fakat tek başına dinlenmemesi önemle rica olunur.

nasil ki sanayi devrimi ve sonrasinda degisen hayat dolayisiyla 17. yy’da eski turlerin yanit vermemesi sonucunda cervantes’in buyuk atilimi ile don quixote’u yaratmasi ve dolasiyla roman turu ortaya cikmissa bu bilinc akisi teknigi de artik roman turunun yazara yetmemesinden, kendini okuyucuya ifade etmesinde yeterli olmamasindan kaynaklanmasi sonucu ortaya cikmistir. artik insan baska bir varlik haline gelmistir. birey sozcugu daha farkli bir anlam kazanmistir. bireysellik yalnizliga donusmustur ve kisi kendi icindeki yalnizligini ve celiskilerini bu yontemle ortaya koymustur. kendi icinde yasadigi seruvenler onu uzun bir ic yolculuga dogru cikarmistir. bu teknigi kullananlar icin

(bkz: virginia woolf)
(bkz: james joyce)