sevgi arsızı aşk hırsızı

son zamanlarda sıklıkla karşılastığım insan ya da canlı modelidir sevgi arsızı aşk hırsızı.

ne yapar sevgi arsızı aşk hırsızı?

il önce bir kurban seçer, ona kendisinden hoslandığını söyler, hatta daha da ileri gidip "seni seviyorum" demeye varan cümlesini söyler o kurbana. öylesine umursamaz, öylesine vidansızdır ki, kurbanın gözleri kör olur sanki

kurban ise aşka ve sevgiye yürekten inanan kişidir, hani derler ya "ben aşkı ölümsüz bilenlerdenim". işte kurbanımız aşkı ölümsüz bilenlerdendir. kendisine akan bu sevgi (sevgi mi?) damlacıklarına karşı koyamaz. ilk zamanlar gayet iyi bir muhabbet kurulur ve kurbanımız da ilişkiyi daha da ileri seviyeye götürmek, bir raya oturtmak, daha da yoğun hale getirmek için çabalar da çabalar.

fakat bizim sevgi arsızı aşk hırsızımız, kurbanının bu çabalarını görünce birdenbire vites degistirir. öyle ya, o kendine kendine aşık yeni bir kul daha yaratmıştır. hemen kendine şimdiye kadar aşık ettiklerine o kurbanın da ismini yazar defterine. hem de vicdansızca, umarsızca. artık o ilk günlerdeki gibi değildir. çeşitli tripler yapmaya başlar. "biz sevgili filan değiliz" der. "su anda bir iliski düsünmüyorum" der. "ben senle çıkmak zorunda değilim", "hayatımda birisine yer yok" der. der de der.

kurbanımız perişan hale düşer. o vicdansızın ne yapmak istediğini anlamaya çalışır fakat bir türlü çözemez. tamamen çaresiz kalmıştır, ne yaptığını bilemez bir haldedir. duygularıyla oynanmışlığın verdigi acıyla intiharin eşiğine bile gelmiştir nerdeyse. ayrılık kararını bildireceği o günden iki gün önce bir kolye alır ona. ayrılık kolyesidir bu. ve o kolyeyi alır. o gün geldiğinde bu kolyeyi bir "ayrılık hediyesi" olarak verir. günler günleri kovalar, unutmaya çalışır onu. zor da olsa unutur. ama bildiği bir şey vardır: bir gün mutlaka o duygularıyla oynayan bir gün mutlaka ilerde yaşayabileceği başka bir aşk yüzünden divane olacaktır. tek tesellisi bu olur, tabii buna teselli denirse. ve içinden şu cümle geçer: "alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste..."

onun için bende diyorum ki: aşk diye bir şey yoktur. aşk, olmayan bir şeyi karşımızdaki insana yüklemektir. aşk bir yalandır. sevdiklerimiz, taptıklarımız, sadece 10 dakika görmek için neler neler yaptığımız o insanların hepsi yalandır. eğer sevdiğiniz, aşık olduğunuz kişi eğer gerçek sevgiye, aşka inanmış değilse, onu hayatınızdan mutlaka çıkarın. çünkü o kişi ve kişilerin hepsi yalandır. vicdansızdır, sevmenin, aşkın ne olduğunu bilmezler. ihanetin ne olduğunu bilmezler...

tek bir gerçek vardır: o da ölüm...

onun için siz siz olun böyle insanlardan uzak durun, bitersiniz...

bazen öyle bir an gelir ki, hayatınıza giren bu tip insanları bir şekilde hayatınızdan çıkarmak istersiniz...

size bu kadar ızdıram çektiren, üzüntü veren bu insan modelini ilk başta unutmak, kafanızdan silip atmak bir hayli zor gelir...

günler günleri kovalar, sonra bir bakmışsınız ki...

unutuvermişsiniz...

onun için bu tip insanlarla asla karşılaştırmasın allah...

hani derler ya: "allah iyi insanlarla karşılaştırsın" diye...

bu yüzden böyle insanlardan köşe bucak kaçmak lazım...

eğer peşine düşmeye devam ederseniz, perişan olursunuz...

benden söylemesi...