kasmak

kendini sikmak,rahat birakmamak.egonun idi bastirdigi anlar.yine bu da bir kac alkolle cozulecek olaydir.

kisinin ruhu herhangi bir eylemi istemezken, beyninin verdigi emirle bu eylemi ille de yapmak zorunda oldugunu dusunerek hareket etmesi durumudur...’kasmak zorunda hissetmek’...
sonuc da eylem gerceklesir belki ama nasil desek, evet evet, verimli olmaz...sebebi de zorlamayla olmasidir...ruhunu katmamaktir olaya...
zordur gercekten de... kisi ille de ruhunu ikna edip yanina almadan bu yolculuga cikmamalidir...
yani cikilir tabii, cikilir da basari saglanilir mi iste orada durup ruh da sizinle birlikte mi diye bir bakmak lazim...
ozellikle yazarlik konusunda sairlik konusunda ne bileyim sanatin diger dallarinda ’olunabilirlik’ kosuludur sanki bu...
ruhunu da olayin icine katmak...mesela derler ki adama, bunlari herkes biliyor biz senin ruhunu aradik ama goremedik olayin icinde...
insanogluyuzdur, sonucta mecbur hissederiz bazen bazi seyler icin kendimizi de yapariz boyle seyler...
donup bakinca niye olmamis diye, iste o zaman variriz bu gercege "kasmamak lazim"...

(bkz: kassati)

(bkz: entry kasmak)