kanayan

erdal öz’ün siyasi insanların öykülerinden oluşan çok etkileyici bir kitabı

içinden oluk oluk yahutta ince ve fakat derinlerden kan fışkıran.
insanoğlu ya da batı toplumunun şekillendirdiği insanoğlu somutu soyuta benzetmeye meyyal. kanayan dediğimiz mecaza da çekilebilir muhakkak. kanayan şey ya bir yara ya da başkası, vücut kendi özünü kaybettiğinden yavaş yavaş sızım sızım sızlar. kan içerde hayat, dışarda acı verir. kanarsa bir nev-i ağlar ne ise o. ruhen acı çeken de kan kaybetip zamanla güçsüz düşer, kanama durmazsa bir an evvel.

(bkz: mehmet şamil baş)ın (bkz: yedi iklim) dergisinde yayınladığı bir şiirinin adı.