apollon ve dafni

destana göre, yunan deniz tanrısı peneus’un kızı dafni’ye, apollon aşık olmuştur. dafni’ye umutsuzca aşık olmasının nedeni, aşk tanrısı eros’un oklarından birine hedef olmasıdır.

apollon aslında çok iyi bir okçudur ve kendiyle övünmeyi çok sever. birgün kendisi gibi iyi bir okçu olan afrodit’in oğlu genç eros ile karşılaşır ve onun okçuluk kabiliyeti ile ilgili alaycı sözler söyler. buna karşılık, eros öç almak ister ve iki ok hazırlar. biri altın suyuna batırılmıştır ve saplandığı kişiye tutku ve sonsuz aşk verecektir. diğer ok ise saplandığı kişiyi aşk ve tutkudan tamamen uzaklaştıracaktır. altın ok apollon’un kalbine saplanır ve dafni’ye umutsuzca aşık olur. fakat ne yazık ki diğer ok dafni’nin kalbine saplanmıştır. dafni, apollon’dan sürekli kaçar ve aşkını reddeder.

bir gün dafni yine kaçarken apollon’a yakalanır ve babası yunan deniz tanrısı peneus’dan yardım ister. peneus, dafni’yi defne ağacına dönüştürür ve dafni sonsuza dek defne ağacı olarak kalır.

apollon ise, defne ağacından aldığı yapraklarla kendine bir taç yapar ve bu tacı başından hiç çıkartmaz. tüm apollon heykellerinin başında gördüğümüz defne yapraklarından yapılmış tacın sebebi budur.

yine bir efsaneye göre bu olay antakya’nın harbiye beldesinde geçmiştir.bu efsanenin kanıtlarından en önemlilerinden biri antakya arkeoloji müzesini’nde bulunan apollon ve dafni mozaiğidir. ayrıca burada yaşayan halk,harbiye’nin meşhur şelalelerine "apollon’un gözyaşları" adını vermiştir.ayrıca bu şelaleler defne ağaçları arasından akmaktadır. bu da öykünün harbiyede geçtiğini kanıtlayan en önemli özelliktir.

apollo ve dafni isimli heykeli ünlü heykeltıraş gian lorenzo bernini’nin en tanınmış eserlerindendir.