anneye anlatılması zor şeyler

hastalığın.

bazı eşyaların önemli olabileceği, kişisel anlamlar taşıyabileceği. örneğin bir kız vardır, bir şey olmaz ya, siz hoşlanıyorsunuz ama. beraber olduğunuz bir partide, anlatması zor ama deneyeceğim, muzlar ve çilekler tahta çubuklara geçirilmiş servis edilmektedir. siz de bir tahta muz ve çileği beraber yemişsinizdir. mutluluktan uçuyorsun tabi, hemen saklanır o tahta çubuk. hem de kendi özel alanında, odanda.

ertesi gün gelirsin, ne çubuk var ne de en ufak izi.

- anne, burda bi çubuk vardı, ne oldu ona?
+ temizlik vardı, attım.
- ya anne off bi sorsana önce ya.
+ amaan, alt tarafı bir çubuk, amma büyüttün.

alt tarafı bir çubuk değil işte...

(bkz: sql)

(bkz: bilgi sözlük)

- oğlum bu ne, ne zaman gelsem bu site açık
+ ya işte böyle yazıyoz millet okuyo,millet yazıyo bne okuyom falan işte
- kızlar mı konuşuyosun ordan
+ of anne sen de mi be..

(bkz: sözlükten karı kaldırmak)

telefondan resim çekmeyi öğretmek daha doğrusu öğretmeye çalışmak.

bir sevgilin oldugu ve onu gercekten sevdigin.

nedendir bilinmez annelerin yuksek orandaki sayisi boyle bir duruma karsi otomatik bir refleks gelistirmistir. sevgilin varsa o kiz muhakkak ise yaramaz kotu bir kizdir.