anadilde eğitim

bulgaristan’da türklere bu hak tanındığında göbek atıp türkiye’dekilere türkçe dil birliğini savunmak kadar yanlış bir düşünce sistemi yoktur.hatta yalnızca kürt halkının bir talebiymişçesine bunu göstermek de egemen ideolojinin bir mihenk taşıdır.ülkelerin resmi dili olur fakat ülkelerin dili olmaz (bakınız anayasadaki devletin dili türkçedir denilen salak cümlenin eleştirilerine).o nedenle dünyada her dilin ve kültürün bir çeşitlilik ve gereklilik olduğu, zenginlik belirtisi gösterdiği ile soruna yaklaşmak gerekir.anadilde eğitim haktır ancak türkiye’de sadece türkçeyle sınırlanmak zorundadır tarzında zorlama ifadeler gülünç ve de asimilasyon tarzındaki politikaların sonucudur.ne mozaiği ulan diyenlere inat, bir arada yaşamı savunma ve hümanist hatta olmanın stratejilerinden biridir.dil birliği ile dilsel dayatmaları ayırt etmek resmi dil olan yazışma ve sair ile de diğer dillerde eğitimi bir hak olarak görmeyi birbirine karıştırmamak gerekir.