afili yalnızlık

dinlemekte epey geç kaldığımı az önce gördüğüm şarkı ve klip.öncelikle emre aydın denen zat-ı muhteremi ne kadar tebrik etmek istesemde kaldırımlardan damlayan,taksim kadıköy civarında çağlayan hayranlarının bikbikleri nedeniyle uzak durmaktayım..bir ortalık durulsun.

gelelim şarkıya a dostlar...açıkcası pek bir güzel olmuş lakin; çok farklı, çok entresan diyemeyeceğim...insanların duyguları bırkalanmakta ki ben pek severim böyle çalışmaları..fakat yine burada o bitmek tükenmek bilmeyen "emre aydın melankolisi" elimi ayağımı tutup çok fazla sevmemi engelliyor...nedir ki yani...ah tuttuğunu aşk sananlar böyle eserleri cafede,yolda,barda,caddede,evde dükkanda,arabada tüketmese de ben de sıkılmasam.

klip oldukça başarılı olmuş,sonbahar tadında...ki şebnem dönmez denen hatun manyak manyak triplere girmiş bu maske pek bir şık durmuş üzerinde..yapanın,edenin eline koluna sağlık...

şimdi ben oturup bu kadar yorumladım bu bu eseri..benimkisi de böyle bir yalnızlık işte...pek bir afili.