ilk okul ögrencisi olan küçük bir cocuk;derste hiç konuşmuyormuş:
hoca;yavrum a harfini söyler misin diye sormus,fakat çocukta tık yok.sonra biraz kızarak;
oğlum a harfini söylesene,kızmayacağım sana demiş.sonra çocuk;ihh..ıhh..diye garip garip sesler cıkarmaya başlamış.hoca bir gün bu küçük ögrencinin babasını cağırır ve babası geldiği zaman ona olanları anlatır.daha sonra beraber sınıfa giderek cocuktan alfabenin a harfini söylemesini isterler.çocuk:öylesine güzel bir sesle aharfini söyler ki o dudaktan dökülen bu güzel sese herkes hayran kalmışcasına seslerini bile cıkarmadan bakakalırlar.sonra hoca;şimdi b harfini söyle bakıyım deyince;çocuk yüzünü aksatarak kızmaya başlar ve bunu söyler;baştan beri aharfini söylersem ardından b c d...diye bütün alfabeyi daha sonra da çarpım işlemlerini soracagınızı biliyordum.o yüzden baştan beri a harfini söylemiyordum diye cevap verir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?