1996 fransiz-gürcü yapimi film nana djordjadze tarafindan yonetilmis. 96 en iyi yabanci oscar adayi. nerden cikti bu film simdi demedik gittik. zira ise yarar film olmadigi zamanlarda tercihimiz hep amerikan sinemasi olmayandan olmustur. hic olmazsa degisik birsey olsun adina. iyi de etmisiz. agzimizda fena tad birakmadi. bir kere nefis yemek manzaralari ve gürcistandan turistik görüntüleri icin bile gidilebilir. belgesel niyetine.
1920li yillarda ahcimiz pascal (pierre richard) köse bucak dolasmaktan bikmis ve yeni zevkler icin gürcistanin tbilisi kentine gitmek üzere trene binmistir. kompartmanin kapali kapisinin disindan bile kokusunu aldigi prenses cecilia abachidzenin (nino kirtadze) yanina oturur. ve sarap üzerine baslayan muhabbetleri pascalin gürcüstani severek bu ülkede kalmasiyla gelisir. beraber bir restaurant acip isletmeye baslarlar. iste filmin ilk yarisi pascalin esprileriyle, sevimlilikleriyle, acikhavada düzenlenen yemeklerle biter. filmin 2.yarisi ise kizil ordunun ülkeyi ele geçirmesi, pascalin restaurantina el koymalariyla beraber bir savas filmi dramatizmine dönüsür.
nerede durdugu pek belli olmayan bir film olmasina ragmen muhtesem seyler beklemediginiz sürece hoslanarak seyredebileceginizlerden. müzikler ise avrupa sinemasinin pek deneyimli sanatcisi goran bregovic tarafindan yapilmis. in the death car nagmelerini hatirlayacaksiniz
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?