25 haziran 2008 almanya türkiye maçı

böyle bir maçtan maglup ayrilmaktan kurtulamadik... iyi oynayip kazanamamak bana her zaman daha çok aci vermistir... ama bu sefer garip bir sakinlik çöktü... rüstü’ye bile kizamiyorum...

ilk kez, bastan sona iyi oynadik...
ilk kez, ilk öne geçen biz olduk...

tüm bu hosluklari yedeklerle yaptik...
hemde almanya’ya karsi...

futbol bu... neden milyarlarca insan takip ediyor zannediyorsunuz?

bir de galibiyet golü sonrasi angela merkel sevinçten ayaga firlamis ve yine sevinçten agzi yamulmus, dudaklari büzülmüstür.

ayrica dünyanin dört bir yaninda maçin canli yayinlarinda görüntü veya ses problemi ortaya çikmistir. allahin daglilari, bir seyi de dogru dürüst organize edin bee... umarim finalde yasanmaz bu durum.

bu sabah yataktan üzüntüyle kalkmamıza neden olan maç.

her golden sonra ya da önemli pozisyonlarda gözlerimiz kale arkasında ki o alman güzeli aramıştır

sabrinin sağ bek olduğunu unutup ilerde kalmasından dolayı yediğimiz gollerle yenildiğimiz maç olmuştur.tamam çok etkili ataklar, bindirmeler yapmıştır nitekim 2. golün asistini de yapmıştır fakat yediğimiz üç golde almanların sol kanatından gelmiştir.sabri nin kazım ı orda yalnız bırakması,asıl görevini unutması sonumuzu hazırlamıştır.hele ki bu kadar iyi oynadığımız maçtan sonra yenilmek..

esasında türkiye’mizin galip geldiği maç, dürüstçe oynayan takımımız karşısında haçlı ordusu gibi duran bir avrupa vardı. rakip, hakemle beraber sahada 12 kisiydi. almanların yedeklerinden tutun da hocasına kadar hepsi sahadaydı. çifte standart gözümüze girdi nerdeyse...

yine de millilerimiz aslanlar gibi çıktı oynadı, tüm olumsuzluklara rağmen mükemmel bir oyun çıkardılar, euro 2008’e "türkiye" damgasını vurdular, bu gurur ve heyecan için tebrikler ve teşekkürler çocuklar!

2000 yılından itibaren türkiye’deki yeni jenerasyonun futbolda nasıl bir atılım yaptığının kanıtı bir maçtır...
ve artık türk milli takımı yalnızca bir ulusu simgeleyen bir takım değil, tüm dünyanın saygı duyup ve ayakta alkışladığı bir takım olduğunun kanıtı bir maçtır...
birçok yönden bakıldığında batıyla aramızda olan uçurumun artık futbol alanında bittiğinin kanıtı bir maçtır...
kısacası şerefli mağlubiyet devrinin bittiğinin kanıtı bir maçtır...
umarım ki bu onuru ve başarıyı ilerde torunlarımıza anlatsak az gelecektir...
daima üstüne koyarak ve kendine güvenerek mücadele edilebileceğini de bu memlekete gösteren milli takımın maçıdır...
philipp lahm’ın da hayatı boyunca unutamayacağı bir maçtır.çünkü, avrupa şampiyonasındaki türkiye selinin önünde 1.70’lik boyuyla bir o durabildi...

dun gece oynanan macin skoru;

hakem 3 - turkiye 2

halen sindirmeye çabaladığımız midemize taş gibi oturan bir mağlubiyet..
maçtan sonra beni tek güldüren şey 6 yaşındaki oğlumun
-anne hakeme ceza olarak maçı tekrar oynatırlar mı?
-hayır oğlum.
-hani hakem haksızdı..cezası ne olacak.
-allah büyük oğlum..

kendimizi ezelden beri boş yere küçük gördüğümüzü, komplekslerimizi, güvensizliğimizi kendimizin yarattığını gösteren maçtır.
şu zamana kadar mucizeydi de, bu maç neydi? o ’’koca’’ alman takımı neden oyun oynayamadı?
güven gelince ne oluyormuş? işte böyle gözde büyütülen takımı ezip büzebiliyormuşsun.
artık böyle.. teşekkürler takımım