20 haziran 2006 roger waters konseri

20sinden 70ine, sağınızda, solunuzda, önünüzde, arkanızda, sağ ayağınızın üstünde, omzunuzun dibinde binlerce insan.. hiçkimse bir kalabalıkta yer almaktan bu kadar mutlu olmamıştır. hepsinin elleri havada. hepsi bir ağızdan bağıra bağıra comfortably numb’ı söylüyor. kendi çığlığını dahi duyamayacak kadar.

insan selinin en ucunda, elinde gitarıyla roger waters görünüyor. hemen arkasındaki ekranda yıllar geçse de belleğimden asla silinmeyecek görüntüler geçiyor. sanki gerçek değil gibi orada olanlar. sanki on bin insan hep beraber aynı hayali görmekteyiz. her saniyesini kazımaya çalışıyorum hafızama. hemen arkamda duran ithilquessir’e dönüp bakıyorum... yok yok kesin hayal bunlar.

artık ses tellerimden tek bir manalı ses dahi çıkaramıyorum..

..ben demiştim. konser öncesi, konser sonrası olarak bölündü hayatlar. k.ö ve k.s.
kulaklarımda hala yankılanan gitar soloları, gözlerimi kapıyorum. ithilquessir’in kucağında uyuyakalıyorum..

..yok yok kesin hayal bunlar..