2 yıllık ilişkinin bitmesi

2-3-4 farketmez her şey unutuluyor eninde sonunda.
(bkz: geçiyor)

sonrasındaki alışılmışlığın yerini boşluk alır. boşluğu kendi kendinize ve belki çevrenizdekilerle doldurmaya çalışırsınız. hayat işte. kolay olduğunu kimse söylemedi. ama bazen de zararın neresinden dönülse kâr oluyor.

karşınızdaki adamın ''özür dilerim ama olmayacak'' cümleleriyle biten ilişkidir. üzülürsünüz ama sonra kendinizi durdurur ve '' 1 dk ben neler yaptım nasıl sevdim karşılığı böyle olmamalıydı o zaman üzülmemeliyim beni el üstünde tutan sayan seven biriyle olmalıyım'' der ve kendinize verdiğiniz sözü hergün yineler dimdik durursunuz. kimse kusura bakmasın ama ortada bir gerçek vardır o da insanın garanti verebilmesidir. ben bu garantiyi verebildim hala da öyle düşünüyorum. sınırlarımı ve gücümü biliyorum.

değerinizi bilmeyen, sizi el üstünde tutmayan..en ufak bir şeyde sizi fırlatıp atan arkadaşları için gözü kapalı herşeye koşan bi adama asla güvenmeyin derim.