12 mayıs 2008 cin depremi

hepimizhiciz
beşerin tabiata yenildiği zamanlardan sadece biri. yüreği sızlatıyor bir süre ama ateş düştüğü yeri yakıyor sonunda.

her şey yeniliyor doğaya. ne kadar üstün olursa olsun insan; "insanlığını" yitiriyor sonunda.

söylenecek daha fazla kelime yok. birilerinin canı yanıyor, acılar içinde yüreği kanıyor; birileri ise bunları film seyreder gibi seyrediyor.

doğanın kanunu bu olsa gerek.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol