istanbul’un dağlarından birinden bildiriyorum: saat 9’da valide hanım ağabeyim hazretlerine karın teşrif ettiklerini ilân etti. tabiî ben o esnâda çok ihlâslı bir uyku çekiyordum. bir ara işittim sadece. saat 4’te kalkış eyledim ve bi baktım vay amuagoyam dedim. güneş var bi tane havada. biraz da kara bulutlar o kadar.
bu arada bu başakşehir’in tek güzel yanı, bir zamanlar eşek yüküyle kar yağmasıydı. artık o da yok. e yemişim ben böyle şehri...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?