sipsi

çoğu gece kendi kendimle sosyalleştiğim alan. hayır kimse yokken ne arıyorum orada hiç bilemiyorum.

gözaltına alınmış olan belediye başkanları hakkında konuşurken devlete siktir çekmiş yaratılmış. yok mecazi anlamda değil gayet açık gayet net. inanamayanlar için gelsin efenim:

http://webtv.hurriyet.com.tr/category.aspx?cid=2&vid=2774&bid=1

#902784 hoş tespitleri var kendisinin.

dizin ağrımasıdır bu. hafif bir ağrıysa bir majezik almak, ağır bir ağrıysa bir arveles vurmak yeterlidir.

(bkz: entryi akıllı bakınızlarla donatmak)

en insanı duygudur. belli edilmese bile her insan içinde küçük yada büyük bir parça taşır bundan. belki hareketlere sözlere dökülmez ama göğüsün tam ortasında bir noktada ikamet eder bu his, arada biraz sızlar, bir sonrakine kadar unutulur gider.

en seksi burçtur. başka da bir numarası yoktur zaten, diyerek eksi oyu garantilemek isterim.

yazarlarını çok seven sözlüğün onları bırakmama çabası. misal ben de çıkamamışım bugün. saat 17.30’da girilen kimler var entrysinde benim adım da var, şaşırdım donakaldım evet. oysa ki ben saat 17.00da çıkmıştım sözlükten. çıkamamışım demek ki. işte o an hayatım bir film şeridi gibi..

(bkz: armani code)
(bkz: bir yere bağlayamamak)

hala çömez.
hoşgeldi.

dil, din, ırk ayırt etmeden bütün anneler tarafından kullanıldığına bizzat şahit olduğum cümledir.

ezginin günlüğünün şarkı haline getirdiği bir ibrahim abdulkadir meriçboyu şiiri.

’yılların telaşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.’ dizeleri eskiden hiç bir şey ifade etmezken bir sabah uyanınca yada uyandırılınca hayata, boğaza oturan bir yumru olur.

’bu akşam kan kırmızı şarap istiyor canım
bu akşam dünyanın bütün şarkılarını
bu akşam dünyanın bütün özlemlerini
bu akşam beni yalnız bırakın
bu akşam yalnızca onu düşüneceğim
onu ve kendimi yalnızca..’ dizelerini akla getiren tanrıların içkisi.

bir songs ohia şarkısı.

bir cemal süreya şiiri.

bir mineli altın saat,
bir altın köstek ve madalyon,
bir roza maşallah,
on iki miskal inci...

madalyonunu ve boncuğunu,
ittim içeri,
gözlerimizin dibi karıştı,
dağ yollarının uzak dumanı gibi...

ve konsolun üstünde noksan bir gümüş kutu,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni...

bir turgut uyar şiiridir.

tonyalı balıkçılar arasında
-onlar ki her türlü balığı tutarlardı denizden-
ama iyi bir ozandı
bütün söylentilerin tersine
denizde de olabilirdi sandalla
uzun geçmişli denizle
gün batımında var olan
ve gün doğumunda da..

hollywood filmi sorusudur. adam tam kapıdan çıkacakken, üzerinde adamın gömleği ve elinde kahvesiyle duvara yaslanmış halde duran hatun kişi yüzünde hafif bir gülümsemeyle yöneltir bu soruyu. sorunun akabinde adam da ’ahahah’ nidaları eşliğinde dişiye yönelir ve öper.

bireylikten sevgililiğe geçmiş kişilere en çok sorulan sorulardan biridir bu. öyle bir merak, bir kuruntu. genel cevap da ’arkadaş ortamında’dır.

(bkz: hayat ne garip)

’uykusuzluğundan belli, kafanda birikintiler teker teker döküldüler...’ diye diye dolanır bünye, bir garip yada değil, hiç bilemedim ben şimdi.

özellikle közlenmiş olanı ilk buluşmada yenmemesi gerekenler listesine ilk sıradan girer. dişlerin aralarının simsiyah olması bir yana, bir de derinlerde yerleşen ve dışarıya çıkmamak için direnen tanelerin direnişini kırmak için dille kanırtma eyleminin potansiyel sevdiceğin gözünün içine bakıla bakıla yapılması, o taneciklerden mütevellit konuşmanın kesik kesik sürdürülmesi pek hoş değildir. ha ’beni seven böyle sevsin’ diyorsanız takdir eder ortamdan uzaklaşırım, belki kıskanırım bile.