redjurist

düşürülmesine pek bi sevindiğim takım.keşke daha alt liglere düşürülseydi.

son dakikalarını havada süzülerek geçirip,uçma duygusunu, ölmeden önce sonuna kadar tatmak.

filmi beğenmesem de soundtrackleri bi harika.

insanların bilip bilmeden çamur atttığı,üzerinde birçok efsanenin oluşturulduğu,bu saçmalıkları nerden biliyosun,gördünmü? gibisinden sorulara "bizim bi abi var o görmüş,bizim bi akraba var o söyledi..." gibisinden birçok saçma cevap alan,alevilik mezhebini benimsemiş kişi.

ayrıca alevilere çamur atan bu şahısların hiçbiri bir cemevine gidip yapılan ibadeti görme zahmetine katlanmadan uydurmasyon masallarla çevrelerine ukalalık yapması ayrı bir çelişkidir.

kalem lekesini de..

"sonunda" dedirten,şimdiden sabırsızlıkla beklediğim fakat bilet fiyatlarının yüksekliği nedeniyle hayal kırıklığına uğradığım konser.

bu sözü saçma bulanlara sadece 1959 küba devrimini hatırlatırım. o dönemde amerikalılar ve general batista kübada sosyalist bir devrimin olmasını imkansız olarak görüyolardı.ama tek bir gerçek vardı oda kübanın amerikan sömürgesinden kurtulması, genarel batistanın dikdatörlüğüne son verilmesi ve tam bağımsız sosyalist bir küba yaratılması...hernakadar imkansız gibi gözüksede gerçekçi liderler tarafından istenilerek gerçekleştirilen bu devrim gerçekçi olan,imkansızı isteyen insanlar tarafından başarıyla gerçekleştirilmiştir.

sözlükte tanıştığım,süper entryler giren sözlük yazarıdır.ayrıca girdiği entrylerle bana "kesinlikle katılıyorum" dedirten yazardır.

tarkanı meşhur yapan cümle.

yılların değişmeyen tartışma geyiğidir.şimdiye kadar "ben eleştiriye açığım,ben eleştirilerden ders çıkarırım" diyen hiç biri bu dediklerini uygulamamıştır.nezaman böyle diyen birini akabinde eleştirsen alacağın yanıt şudur: "yok abi bi kere o öyle değil sen yanlış anlamışsın,hem sen çok mu iyisin sanki?"
oyüzden mümkün olduğunca eleştiriye açık olduğunu söyleyen kişileri eleştirmemek lazım yoksa iş içinden çıkılmaz hal alır.

(bkz: gustavo santaolalla)’nın (bkz: the motorcycle diaries) filmi için yaptığı olağanüstü soundtrack.

ilk başlarda sevmesemde şimdilerde özlediğim okulum.eski binası,yüksek kapı ve tavanları,içinde uçan güvercinleri,kırık camları,yanmayan kaloriferleriyle beni kendine bağlamayı başarmış,okul.bu söylediklerim işin maddi taraflarıdır lakin konu hukuk okumaksa bu konuda yazılabilecek pek de güzel söz yoktur.

bugün kaldığımı öğrendiğim,unutmama ramak kalmışken bügüne ait başlıklarda görüp tekrar üzülmeme,yarımın deşilmesine sebep olmuş lanet ders.(okadarda çalışmıştım kendisi finallerde en çok çalıştığım derstir.bundan da kaldıysak öbürlerinden hiç ümit yok.)

ayrıca la serenissima,marrakesh night market,the mystic’s dream,marco polo,the mummers’ dance parçaları ayrı bi güzeldir.

gece geç saatlerde,beni kendimden alan muhteşem ötesi sesiyle tüm dertlerimi unutmamı sağlayan müthiş ses.

iki dakkalık zevkin içine edebilmiş sözlük yazarı olup olmadığı tarafımca bilinmeyen kişilik.

devrimin simgesi olmus sscb gazetesidir.

katılımın gittikçe artmasıyla dahada güzel hale gelen zirve.umarım bu böyle giderde kişisel tepkilerin, nasıl barış yanlısı toplumsal protestoya dönüştüğünü tüm türkiye görür.

kaçırılmaması gereken bu bu zirveye bi aksilik çıkmazsa mutlaka katılıcam.

ayrıca; gazete nedir?, gazate okumak nedir?,köşe yazısı nasıl olmalıdır?...gibisinden tüm soruların cevabı olan gazete.