jacksparrowunsisliyengeci

alanya;
+bildiğin kıro: türk müsün
-ben:gayet tabii
+ama gavur gibi cıvırsın allahıma.

arada bir nezaketen "naber" demesinden salakça anlamlar çıkararak oturduğun yerde hayaller kurup kurduğun hayallerin gerçek olmadığını algıladığında error verme durumu.

eski günlerden kalma bir şey var. eski zamanlardan, özlenen zamanlardan. geri gelmeyen, geri gelmeyeceğini bildiğimiz, belki geri gelmesini istemediğimiz aslında ama illa ki özlediğimiz, çok özlediğimiz. o zamanlardan bana kalan tek şey rüyamdaki aptal kadın
biliyorum ki, hayatımdaki başka hiçbir şarkıya bu kadar fazla anlam yüklememişimdir, yükleyemeceğimdir de. çünkü bu şarkı hem geçmişi özletip hem ileriye baktırır bana. ne olursa olsun; yine de aklımdadır adı.

sony ericsson markalı telefonlarda ise bu batarya zayıf uyarısı drn drn drn şeklinde bir titremeyle bildirilir. halbuki titremese belki daha uzun gidecek bataryası. titriyor ama işte, durduramıyoruz.

hala aşık olunan eski sevgiliyi öpmek mesela.

gurbet ellerde en çok hasretini çektiğim yenesi, yedirilesi. sayemde türkiye´ye açılma umudu olan yiyecek-i muhteşem.

playlistini naklen sözlüğe yansıtan yavrum insanı.

bizim salonun bukalemun karakterli şizofrenik insanı. şizofreniye takmış durumda olmasının sebebi ben olabilirim diye inandığım nadide insan. birnevi ilk göz ağrım, birnevi memleketlim, birnevi özel insan. her ne kadar tanışmadığımız günlerde bir acı kahvesini içmiş olsam, bu durumdan hoşnut olmasam da, şimdi o acı kahvenin hatrıyla ilgilenmekteyiz gurbet ellerde. kendisini sevgiyle mancırır, şefkatle kucaklar, sulu sulu öperim.

tanrının yaratıp yaratabileceği en muhteşem varlık. öpülesi, sevilesi.

jacksparrowunsisliyengeci: çalıyo mu bu şimdi?
yanımdaki kişi: he vallahi, çalıyo..
jssy:ama başka bi şey yapıyo gibi duruyo!
yanımdaki kişi: ne gibi mesela?
jssy:abi bildiğin sevişti bu adam davulla.
jssy:tanışayım çıkışta ben bununla!
jssy:ah bize götürsem gelir mi ki bu?
jssy:aşık oluyorum galiba!
(bkz: hastasıyım)

iz bırakanlar unutulmaz eşliğinde herhangi bir vega konserinde istemsizce ağlamaya başlamak, kendini susturamamaktır. iz bırakanı hatırlamak eşliğinde gereksiz bir flasback yaşayarak anılarla dalaşmaktır. deniz özbey akyüz sustuğunda, içine çekilmek, köşene çekilmek ve artık dinlendirmelisin bu ruhu diyerek susmaktır. sonsuzluğa kadar susmaktır.

4. nesillerdir ki yaşam şartı sebeplerinden dolayı gündüz uyurlar gece yazarlar. bu sebeptendir ki, hazır ortalık da sakinken, yazarlar da yazarlar.

izmir için kahvaltı vakti;
3 adet boyoz
1 adet gevrek
sınırsız çay.

kafasında bi şapkayla dolanan neşe küpüsüdür kendisi. şarkı söylerek ortalarda dolanır durur, benim olmadık zamanlarımda neşeme neşe saçar, beni benden alır efem. öperim de öperim. ciddiyim.

sabahın 7sinde olanca hissime tercüman olmayı başarmış şarika. böyle yarattığı sarhoşiyetle sözlerini forward etme isteğine kapıldım ama tutmalı insan kendini. kötü sonuçlar doğurabilir zira.

hakkında tek söyleyebileceğim;
oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya, öyleyim.

ona öyle demezler buralarda derken ne demek istediğini düşünmenin gereksiz olduğu şarkı-ül enfestir kendileri. zira aldatılmış ve duygusal bir kova erkeği ne derece kibar olabilir bu durumda bilemiyorum, dolayısıyla yazabildiği en duygusal esere, beş para eder mi varlığın ki yokluğun beni acıtsın diyebildiği bir esere ne kadar hiddetlendiğini yansıtmak, belirtmek istemiştir. şahsi kanaatimdir, "bu yaptığın bende böyle ağlak etkiler bırakmadı güzelim, biz de biliyoruz sana ne diyeceğimizi" diye alt başlık eklemiştir.

hüzün, aşkınadır. aşık uykularım.

3 yaşlarındaki minik kuzen ve benim aramda yaşanmış bir diyalogdan alıntıdır;

- abaaa, bu ne?
+eöö, şey, edepsiz seni.. (diyerek yanakları mancırılır..)
fakaattt...
-ben ona biniyim miiii?