türklerin karakteristik özellikleri

kişisel alan nedir bilmemeleri. daha spesifik olarak erkeklere gelirsek toplu taşıma araçlarında bacaklarını iki yana full açarak oturmaları.

hala sıraya girmeyi cozemedik , anlayamadik, idrak edemedik.devlet dairelerinde ne kadar az islem yapsam da, bankalarla münasebetimi bankamatikle gece halletmeye calissamda o sirayi biri bozacak aga, o kisi bilmiyomus ayagina yatip sokusacak bir yere.

rahat olamamak, gelişine/gidişine bırakamamak sanıyorum genetik miras.

bunlar arasında benim en çok dikkatimi çeken şey, türklerin kaldırımda durup dakikalarca sohbet etmeleri. belki ''ne var bunda her yerde görülebilecek bir şey'' diyebilirsiniz fakat asıl can alıcı noktaya henüz gelmedim. evet, buradaki ana konu türklerin mümkün olduğunca kaldırımın en dar olduğu misal bir elektrik direği veya bir ağaç tarafından iyice daraltılmış bir bölgede bu eylemi gerçekleştirmesi. öyleki ülkemizde zaten kaldırımlar dar, sen bir de kalkıp o kaldırımdaki en dar bölgeyi kendine hedef seçiyorsun. aradan sıyrılmak için binbir şekle giriyoruz, sen oralı bile olmuyorsun! bunun türklerin genetik yapısından kaynaklandığını düşünmeye başladım artık bu kadar üstüste tesadüf vakası olamaz.

eğitime önem vermemeleri

ister dört, ister iki, ister tek tekerli araç olsun, kullandığı o aracı tanıdık birinin üzerine şaka maksatlı sürmek.

ama ben de bu olaya ters psikoloji geliştirdim. aracı kullanan tedbirli bir şekilde benim üzerime arabayı sürünce ben de arabanın üzerine doğru atlıyorum. aracı kullanan bir an panik oluyor, tam ters yöne direksiyonu kırıyor falan. hahahaha.

benim bu yaptığım da türklerin karakteristik özellikleri arasında yerini alsın bence.

misafirlikteki asıl muhabbetin kalktıktan sonra kapıda, uğurlama esnasında gerçekleşiyor olması.

cumhuriyetçilik,
halkçılık,
milliyetçilik,
laiklik,
devletçilik,
inkılapçılık.

hatırladınız mı? bu ilkeleri
tabii siz de haklısınız ,
parti parti değil ki artık!!!!!

kimi kime anlatıyonuz olum... hasta mısınız?

tanıdığın üzerine fütursuzca araba sürmek

sokağın ortasında, sanki tarlada yürüyormuş rahatlığında yürüyebilme cesareti yada aptallığı.

toplum olma özelliğini kaybetmiş kalabalıkların aksine birbirleriyle muhabbet etmeyi, şakalaşmayı, hal hatır sormayı, yardımlaşmayı seven bireyler olmaları;
genellikle ucu ucuna yetecek kadar para kazanmalarına rağmen, çocuklarını okutabilmek için kendi zevklerinden kısacak kadar eğitime önem vermeleri;
bunun dışında iki urdan muzdarip olmaları:
1- içindeki hainler: bunlar bilerek türk imajını yerle bir etmeye çalışırlar. kriptodurlar. sinsidirler. ekşicidirler.
2- içindeki kılığı "batılı" olan, özünde derin bir aşağılık kompleksi yaşayan "şarklılar": bunlar farkında olmadan batıyı göklere çıkarırken onlardan üstün olan yönlerini dahi bir aşağılık vesilesi yapmayı şaşırtıcı bir şekilde başarabilen insanlardır.

bir yerde trafik kazası oldu mu yurdum insanı doktor kesiliverir hemen. ve yaralıya yapılmaması gereken her türlü müdahale yapılır.

1.sorgulamaması
2.misafire çok iyi ama nazı geçene kötü davranması( o yüzden çok soğuk olabilirim)
3.iyi niyetli olduğumuza inanmak istiyorum.

gelenekçi olmak.

hemen hepsinde inanılmaz bir yabancıya hayranlık var. yabancı birisi en basit merhaba desin eheheheheheheh çoğ şirin lo derler. iki diyaloga girilsin kalpleri güm güm atar.

kendilerini en üstün ırk olarak görmeleridir kesinlikle.

mahallede bir kavga ya da gürültü olduğu zaman camdan izlemek

cahilliktir, açık ve net.

bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmaları. evet bir de ısrarcı olmaları.