sürekli yüksek lisans yapıp is beğenmeyen model

sadece ülkemizde olan bir sorun değil ki, dünyanın ortak sorunu bu.
doğaldır ki, insan ektiğini biçmek ister, emeğinin karşılığını ister. hatta kimileri alır, daha daha fazlasını ister.
(bkz: insan)
(bkz: doyumsuzluk)
(bkz: beklentilerin sonu var mı)

bu insan sınavda 99 alınca ağlayan modelin mezun olmuş versiyonudur.üniversite hayatı boyunca ders çalışmak ile sınava girmek arasında sıkışıp kaldığından,mezun olduğunda da gerçek dünyaya hemen entegre olamazlar.

okul biter yüksek lisans, doktora, master yapacağım diye sapıtırlar,yaparlar da.ama gelin görün ki kime ne fayda?adam haklı diye düşünürsünüz yer yer,dünya kadar icraat yapmıştır.haklıdır iş beğenmemekte diye geçirirsiniz aklınızdan.sorduğunuzda hiç çalışmıyordur ,abi ben 5000 dolar maaş istedim kabul etmediler ben de çalışmadım.e ben çalışıyorum 2000 dolar alıyorum,gayette memnunum.ulan saksağan beyinli millet seni mi bekliyordu,mezun ol gel de deli gibi maaş verelim diye.bol şans böyle gençlere,hayırlı işler.

(bkz: tutunamadım )
(bkz: egitimdeki sorunlar)

bu model insanlar universiteyi dereceyle bitirip ardindan yuksek lisans yaparak kariyerlerine iyi bir noktadan baslamak isterler ancak hayat hic oyle degildir isterse alem-i cihan olsa teori disinda is bilmeyenlere kimse hemen istedigi maasi vermez, tecrube bazen teoriden daha iyidir, bu tipler baktim is bulamiyorum bilime adayim kendimi diyerek ikinci bir yuksek lisans ardindan doktora derken profesor olup bu sefer ogrencilere kok soktururler,onumuzdeki yillarda basariya doymayacak insanlarin bulundugu durumdur.