sevgiliyle sabahlamak

damakta eritilerek yenen ve bitmesi hic istenmeyen cikolata kivamindadir. sevgilinin bedenine her dokunu$, ona ait her bir koku zerresi, teninin tadi, yava$ yava$, hafizaya kazinmak ister gibi ya$anir. her guzel $ey gibi bunun da bir gun bitecegi bilinir cunku beynin arka taraflarinda bir yerde... duvarlar, yastik, ten isinir.. hareketler hizlanir.. sonra durulur.. kollarinin arasinda yatan guzeller guzeli minik yaratigi sevmeye, dokunmaya kiyamaz olunur, sanki biraz fazla siksan olecek biraz serbest biraksan kacacak bir yavru ku$u avuclarinin icinde tutar gibi... sabaha dogru balkonda yeni dogan gune$le, sercelerle, arabalarin uzerine cikan kedilerle birlikte bir fincan corba icilir birlikte.
yazarken aglanir belki ama ya$arken cennet sarho$lugudur sevgiliyle sabahlamak.

yasanabilecek en huzurlu anlardan biri. en sevdigin, o yanindayken hicbir seyin eksikligini hissetmedigin insan sabaha kadar yanindadir. goz goze gecen dakikalar, sebepsiz yere girilen gulme krizleri, yanyana oturup televizyon izlerkenki mutluluk... ugruna cok sey feda edilebilir. gunes dogmaya yakin, kus civiltilariyla uykuya dalinir. en guzeli de sabah onun kollarinda uyanmak, gune eksiksiz ve huzurlu baslamaktir... ne yaziktir ki bitmistir bu gun de, hep ozlemi cekilir.

geceye teselli, sabaha sebep bulmaktır.
gece boyu sevgiyi soluyup, sevgiye uyanmaktır...

uyuyamamak.sevgiden,asktan,mutluluktan,korkudan...ama hep uyuyamamak.

sana en uykusuz,en bitkin, en kırmızı gözlerle yine de sevgi dolu bakabilecek bir sevgilinin yanında yapıldığı takdirde tadından yenmeyecek hadisedir.
(bkz: açılın ben duygusalım)

ara ara uyanıp sürekli kontrol edip nefes alışverişini dinlersiniz.uykunuz vardır uyumak istemezsiniz.sarılıp koklar uykuya devam edersiniz.sabaha kadar olan süre tatlı tatlı uykuyla uyanıklık arasında geçer.sabah olunca kızarmış ekmek kokusu eşliğinde çay hazırlayıp yanına gidip onu öperek uyandırıp sonrasında kahvaltı keyfi yapmak dünyanın en güzel zevkidir.hiçbir şeye değişilmez.

vakit olarak sabahın bir ayrıcalığı yok, burada dış dünyanın vakti değil mühim olan, sevgili ile harcanan vakittir asıl olan.
ister akşam ister sabah farketmez.
iki gönül bir oldumu, bir şafaktan bir şafağa.

iki gun once yapmaya kalkistigim ama kalp carpitisi yuzunden sen yurduna geri don demek zorunda kaldigim hadise

mekanin onem kazandigi eylem.

(bkz: uyuyan sevgilinin nefesini dinlemek)

yapılışı çok basit. hatta evde kendiniz bile yapabilirsiniz.
şöyle ki:
koşullara uygun 1 adet sevgili bulduktan sonra kendinizle birlikte müsait bir mekana yerleştiriniz. loş ve su yatağının bulunduğu ortamlar tercih etmenizi öneririz.
daha sonra uyuma kıvamına gelmiş sevgili kişisini sabah güneşini görene dek bir takım yöntemlerle, aktivitelerle uyutmamayı başardığınızda anlayın ki işlem tamamdır. sonra dönüp kıçınızı rahatlıkla horul horul uyuyabilirsiniz. o kendi başının çaresine bakacaktır. esen kalın.

(bkz: bi tekim var atarım döner götümü yatarım)

o an asla farkedilmez bunun ne kadar kıymetli ,önemli , zor bulunur bir şey olduğu...kaybedince hiç bitmeyen bitemeyen sabahlarda anlamak zorunda kaldığında insan farkedebiliyor ancak çok acıtıcı bir şekilde...

sevgilimi cok az gorebildigim icin en cok istedigim sey o an ikisi icin en guzel en duygulu an olur o anin bittigi zaman ise en aci an olur.

(bkz: hayaliyle yetinmek)

zamanın çabuk gecmesi.

uyuman gerektigini bildigin halde sanki yarın olucekmissin son gununmus gibi hissedip, sevgiliden bir dakika ayrılmaya tahammul edemeden vucut direncini son damlasına kadar tuketmektir. hatta sabahlandıktan sonra ona sarılıp uyumak agır bastıgı icin ogrencinizi arayıp ben cok rahatsızım bugun arkadaslarına da soyle caktırmadan yok olun dedirten hadisedir.

(bkz: sevgilimiz vardı da biz mi sabahlamadık)

iki türlü olur;

birincisi; sevişerek sabahlamak.

ikincisi; sevişmeden sabahlamak.

ilki her zaman olur.

ikincisi olursa bambaşka olur.

sevişmeden uyumayalım şarkısını düstur kabul edip bir türlü sevişemeyen çift davranışı. hayatta her şeye hazır olmak lâzım.