mustafa kemal atatürk

cenaze törenine ait fotoğraflara bakıyorum insanın kendini büyük bir acının içinde hissetmemesi elde değil. ağlamamak için zor tutuyor insan kendini.


http://fotogaleri.ntvmsnbc.com/detay.aspx?categoryid=9&galleryid=704&picid=8179&dp=41

hiç bir gerçek türk vatandaşının yabancılaşmadığı isim.

ama yemek yediği kaba pisliyen türden,nankör insanımsıların duymaya bile katlanamadığı isim.

çeşitli şarlatanlara hocaefendi deyip eteğini öpenlerin, okul önlerindeki büstlerine put diyebilme cesareti gösterebildiği isim...

(bkz: tv de ataturk u izlerken aglayacak gibi olmak)

babası öldü.yetim büyüdü.üvey evlat oldu.
tutuklandı.hapse atıldı.sürüldü.
işsiz kaldı.(şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde kaleme aldığı günlüğüne: harcamalarım fazla değil, zira gelirim hep az.)
hastalandı...böbreklerinden.
vuruldu...göğsünden.
mesleğinden atıldı. idama çarptırıldı.
kardeşleri öldü.çocuğu olmadı. boşandı.
karaciğeri iflas etti.

evet...
mustafa kemal atatürk bu.

evladı olmayan bir yetimin, duygularını anlatın... anlatın ki, o yetimin, evlatlarımıza bıraktığı hediyenin kıymetini anlasın evlatlarımız.
cumhuriyet, çocuklara anlatıldığı gibi, folklorik bir müsamere coşkusundan
ibaret değil çünkü... anlatın ki, kökeninde barınan derin hüznü kavrasınlar.

işte liste yukarıda. kısacık ömründe bir insanın başına ne felaket gelebilirse, gelmiş... bunu anlatın.direnen...teslim olmayan ruhu anlatın.

korkmasınlar engellerden.
korkmasınlar yalnız kalmaktan.
korkmasınlar işsizlikten.
korkmasınlar parasızlıktan.
korkmasınlar alçaklardan.
korkmasınlar doğrulardan.

yürek dediğin...sadece organ değil arkadaş.!!!

o hiç ölmemiş,
o hala yüreğimizde,
mavi gözleriyle hala sıcak sıcak bakıyor bize...
onun kadar muhteşem bir insan daha dünyaya gelmedi,gelemez de... çünkü o her şeyi en güzel biçimde yapmış insandan da öte bir varlık... o ölmedi,ölemez de...

ülke meselelerini halletmek için izmir de olduğu sırada annesinin ölüm haberini alan, ve fakat içerisinde bulunduğu dönemin önemi itibariyle annesinin cenazesine dahi gitmemiş/gidememiş olan insandır.

sevilip sevilmemesi doğuştan gelen, dna ile, karakter ile ilintili bir durumdur. öyle ki kişi seviyorsa zaten seviyodur. değişmez. sevmiyorsa da eğer sonradan aksi bir duygu yüklenemez. kendisi için çok geçtir zira. ha bana göre dogmadır o da ayrı bir konu. gerçi insanlar günümüzde "ben sevmiyorum. keşke çanakkale de o askeri dehasını kullanmayıp bizi ingiliz e, fransız a bıraksaydı, kurtuluş savaşı nı hiç başlatmayıp ülkenin bölünmesini izleseydi daha mutlu olurdum" diyen hücreliler de türemiştir ama bizler bunlara da alışığız tarihten gelen bir refleks ile. fazla sarsmıyor. evet.

bu ulkede bu ordu oldukca ve bu ataturkcu genclik oldukca hic unutulmaz bu buyuk adam, bu ulu onder, bu asrin askeri dehasi.

oysa iktidara gelen partilere kalsa yok mu ya, yemin ederim anitkabiri bile cami yapmanin yolunu yordamini ararlardi, ataturk’u unutturmak icin ders kitaplarindan cikartirlardi.

cok $ukur ki bu genclik var, cok $ukur ki bu ordu var, bu asker var.

http://img139.imageshack.us/my.php?image=ataft2.jpg

bilinen en eski fotoğrafıdır. 1901 yılında, harbiye ikinci sınıf öğrencisiyken çektirmiştir. ki kendisinin hangisi olduğunu ayrıca belirtmeye gerek bile yoktur. evet.

delip geçen mavi gözleri vardır.

kendisi osmanlı’nın dagılmasından sonra sofya’da verilen bir kıyafet balosuna katılmı$tır.

osmanlı’nın eski ihti$amını hatırlatıp insanların gözlerine gözlerine sokan bir yeniçeri kıyafeti giyip öyle katılmı$tır baloya.

balo’da da kıyafeti birinci secilmi$tir.

ben böyle zeki adam görmedim.

(bkz: orduları idare ettim bir kadını idare edemedim)

mustafa filminde kendisinin kısa boylu oldugu vurgulanmı$, insanları $a$ırtmı$tır.

aslında atatürkün tabiatındaki ve yaptıgı i$lerdeki büyüklügü cisme vurmu$tur cumhuriyetçiler. demem odur ki, atatürk’ü bastıgı yeri inleten kalıplı bir adam olarak gösterdiler bize, hepimize. halbuki büyük i$ler yapan küçük bir adammı$ kendisi.

$a$ırmadım, yalnızca kızdım. bir insan bu kadar mı metala$tırılır, bu kadar mı oldugu kalıptan dı$arı cıkarılır diye. sizler bu kadar mı utandınız boyundan posundan, sol gözünün görme kaybı ya$ayıp kaymasından, bu kadar mı cekindiniz onun insan olarak anılmasından?! o da etten kemiktendi. muhtaç oldugu kudreti damarlarındaki asil kanda bulanlardandı.

ulan, anıtkabire giden her insan mezarın küçüklügüne bakakalmakta. en azından ben dolmabahçeye gittigimde yatagını gördügümde "e cok küçükmü$ ya nasıl sıgdı buraya" demi$tim kendi kendime... aptalla$tırmı$sınız, anlatılagelen tarihe inandırmı$sınız.


yazıklar olsun be.

ben o’nu insan oldugu için seviyorum!

#830635

2009 yılına geldiğimiz şu günlerde hala dünyada kendisini sevmemenin yasak olduğu tek insan.

kendisini sevememek hicbir $ekilde yasak degildir, kaldi ki kendisinden zerre hazetmeyen insanlarin ba$bakanlik yaptigi bir ulkede zinhar yasak degildir.

bir diger yandan kendisini sevmemek ki$iye neler kaybettirir onu du$unmek lazim. mesela ozgurluk, mesela adalet, mesela demokrasi, mesela insanca ya$amak.

eger kendisini sevmemek fikirlerini ve aydinlatmi$ oldugu yolu da sevmemek anlamini ta$iyorsa ki ta$iyordur, tum bu sayilanlardan mahrum olmaniz icin daha guzel bir sebep bulamazsiniz.

once kim oldugunuzu bilin, $u anda icerisinde bulundugunuz topraklarin kim ve kimler sayesinde size ait oldugunu bilin, ozgurlugunuzun tadini cikartarak sirtiniza yaslanin ve huzur icerisinde sevmeyin mustafa kemal’i. zira o siz ve sizler gibi du$unenleri zaten sevmiyor.

uzun yıllardır normal ölü olan, yaşamayan, dolayısı ile kimseyi sevme veya sevmeme gibi bir imkanı olmayan, 1938’de ölmüş, osmanlı devletini fiili olarak bitirip, türkiye cumhuriyetini kuran allahın bir kulu.

yaptığı devrimler, inkilaplar, yenilikler bugün dünya çapında araştırma konusu iken, üniversitelerde okutuluyor iken, kendi içimizdeki kıt anlayış sahibi bireyler tarafından hala daha 1881 yılında doğup 1938 yılında ölen bir vatandaş gibi görülen insandır. hani adama "bilmiyorsan sus, adam sansınlar" derler ama demiyoruz biz burada.

1938 senesinde "bedenen, cismen" hayattan ayrilan, ancak fikirleri ve ongoruleri sayesinde halen pek cogumuzdan cok daha fazla hayata sahip olan birey. evliyalarin turbelerine iplerin baglanip dileklerin dilendigi bir ulkede mustafa kemal ataturk’un "ölü" olarak nitelendirilebilmesi de ayrica enteresandir. kimse bir oluye ya$iyor demiyor zaten, keramet bedende degil fikirdedir.