insan olmaya geldim

epey varlikli adamin biri, butun malini mulkunu himalayalarda bulunan ve cok methini duydugu ’gercek insan olma’ ogretilerinin verildigi bir okula bagislayarak buraya yerlesmis...ilk on sene sazdan yapilmis bir kulubede bir ot yatakta yatmak suretiyle gecmis...saglam geldigi halde agrimayan bir tarafi kalmayan adam sorunuyla ilgili olarak oranin yetkilisiyle gorusmus...gorusme olumlu gecmis kendisine bir ot yatak daha verilmis...ikinci on sene basladiginda butun yedigi gunde uc adet zeytinmis...neyse bu on seneyi de atlattiktan sonra kendisine gunluk tayin olarak bir dilim de ekmek verilip verilmeyecegini sormus...bu da olumlu karsilanmis boyle bir on sene daha idare etmis...fakat yeni bir istekle gene yetkilinin karsisina cikmis bu sefer cok usudugunu kendisine biraz daha kalin giysiler verilip verilemeyecegini sormus...bu kez yetkili cileden cikmis bir sekilde kukreyerek adama demis ki;
-yeter be kardesim, iki de birde gidip gelip hep sikayet sikayet... onu iste bunu iste biktik senden artik...simdi al sen su cuvali, bu da son elimizden gelendir git kulubene, bir daha da gelme...ugras didin terbiye et ruhunu, sikayet etme... beni de delilendirme...

en bastaki ritm basladigi zaman gozlerimi kapar,saga sola sallanirim.alevilerin yaptigi muzige her nedense garip bi ilgim var.dinleyin,dinletin.bari turkuden biseyler ogrensinler...

(bkz: mevlana degilim ben adam ol da gel)

(bkz: gel ne olursan ol gel)

bokmu var insanlıkta biz oldukta ne oldu sürünüyoz işte denmesi gereken durum...

gayet açıklayıcı, hiç bir zaman bu kadar net anlatamamıştır söylemler.