ey hayat

yilmaz odabasi siiri. onur akin sarkisi.

"ey hayat,sen savki sularda bir dolunaysin
aslinda yokum ben bu oyunda
omrum beni yok saysin

yasam bir istaka
gelir vurur omrumun coskusuna
hani tutulur dilin
konusamazsin

tirmandikca yucelir daglar

sen mahlupsun sen issiz
ve kalbimde kuslarin gomutlugu
tutunamazsin...

eloglu sevdalardan dem tutar
ask buyutur yildizlardan
yasak senin duslerin
dokunamazsin

birini sevmissindir gecen yillarda
acik gibi bir yara gibidir hala
hala cok ozlersin onu
aglayamazsin

yolunda kopruler curur
sesin,sessizlik sanki bir ugultuda
savurur hayat kul eyler seni
dogrulamazsin!

yapayanliz bir unlemsim
dunyayi islatan su yagmurlarda
hersey ceker ve iter
anlatamazsin

yasam bir istaka
gelir vurur iste omrunun coskusuna
sesinde cigliklar bogulur ama
bagiramazsin...

sonra vakit erisir,toprak gulumser sana
upuzun bir omrun ortasinda
ne hayata ne olume
yakisamazsin!

yazdirmalisin mezar tasina:
ey hayat,sen savki sularda bir dolunaysin
aslinda hic olmadim ben bu oyunda
omrum beni yok saysin..."

bu güzellikte bir şiire onur akından başkasının sesi yakışmazdı diye düşündüren şarkıdır...

birini sevmişsindir geçen yıllarda,
açık bir yara gibidir hala!

cümlesiyle onur akın sizin bile giremediğiniz kadar derine girer.