alsancak sokakları, bornova küçük parkı, yazları binlerce kişinin akın edip bir yandan içip, bir yandan müzik yaptığı, eğlencesi sabahlara kadar süren kordonuyla hayatın ’tam anlamı’, eşsiz şehir. bu karışık şehirden kurtulur kurtulmaz tekrar kollarına atacağım kendimi. siz istediğiniz kadar kızgın çıkın evden dışarı. güler yüzlü insanlarının samimi ifadeleriyle karşılaşınca birden pamuk şeker kıvamına geliyorsunuz. nasıl özledim alsancağı, çimleri, sardunyayı, uğrak’ı, bahane’yi, ooze’u, dungeon’ı, kentkartı, kumruyu, çeşmeyi, evimi...
o özel şehri sadece gerçek izmirliler hakkını vererek sevebilir.
anne önümüzdeki ay geliyorum, lütfen kereviz pişir :)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?