baba

dünyaya kapımız olması dışında daha derin anlamlar yüklemenin anlamsız olduğuna inandığım,her insanın bie tane sahip olduğu sıradan insan.erkeğe şayandır.

hayatı boyunca sigarası eksik olmamıştı ağzından.sigaradan içli bir nefes çekmek nasıl büyük bir zevkse onun için,o nefesi bir yudum rakıdan sonra çekmek daha büyük bir zevkti.nefes alıyorum böyle diyordu.
25 dakikalık bir ambulans yolculuğundan sonra varılmıştı hastaneye.öksürüklerin ardı arkası kesilmiyordu.burundaki oksijen tüpü de yetmiyordu artık.oğlu ona hava yapmak için gazete kağıdı buldu bir yerden.sonra yeterli olmadığını anlayınca başka bir şeyler bulmak için bakındı etrafa.biri eline büyükçe bir karton tutuşturdu.onunla hava yapmaya başladı.bu babasının hoşuna gidiyordu,belliydi,yavaş yavaş toparlıyordu kendini.biraz rahatlayınca babası,oğlu da rahatladı.dakikalardır elinde olan kartonun üstüne baktı; ’tekel’ yazıyordu,güldü.

bazen intikamı cok fena olabiliyor:

http://fotogaleri.hurriyet.com.tr/galeridetay.aspx?cid=19800&p=3&rid=2

kimileri için büyük anlamlar ifade eden, büyük, süslü, güzel cümlelerin birinci dereceden muhattabı; kimilerine göreyse anlamsızlık, ifadesizlik, tahammülsüzlük, boşluk, yokluk, kin ve nefret.

kimilerinin hayatlarında olmazsa olmazı; kimilerininse hayatta hiç olmayanı(ölmüş olmasından bahsetmiyorum).

kimilerinin en büyük idolü, örnek aldığı, ’onun gibi olucam’ dediği, kimilerinse ona benzememek içi büyük yeminler ettiği.

kimilerinin tutunacağı büyük ve kudretli bir dal; kimilerinse tek başına çabalama sebebi.

kimilerinin aklına geldiğinde minnet duyarak gözyaşı döktüğü; kimilerinin hatırına geldiğinde sinirden ve yedirememekten gözyaşı döktüğü ve hatta kimseler görmesin diye gecelerce yorganın altında ağladığı.

kimilerinin attığı her adımda arkasında hissedeceği güven; kimilerinse hiç yaşayamadığı bu hissin yokluğunun sebebi.

kimilerinin ilk aşkı; kimilerinin son aşkı bile olamayacak olan.

kimilerinin ilk veya tek kahramanı; kimlerinse son kahramanı bile olamayacak olan.

kimilerinin yüzünü gördüğünde mutlu olduğu, sarılınca tüm sıcaklığını hissettiği; kimilerinse yüzünü bile görmediği, resmini ,cismini bilmediği.

kısacası;

kimilerinin herşeyi; kimilerinse hiçbirşeyi...

ailedeki iktidar sembolüdür.bireysel çıkışlı bir varsayım değildir bu.baba iktidar sarhoşu olması dolayısıyla ’iyi’iken de egemenlik sahibidir,kötüykende.

baba olmak,mesela memur olmak gibi bir şey değildir.yani sabah sekiz,akşam beş hesabıyla baba olamazsınız.baba iseniz günde yirmi dört saat baba olmalısınız.hayatınız boyunca,yaşadığınız her an kendinizi ’baba’ hissetmelisiniz.babalığa bir saniye ara veremez,tatildeyim diyemezsiniz.hele hele,babalık duygularınızı on yıl,on beş yıl askıya alıp yıllarca kafanıza göre takıldıktan sonra bir gün pat diye gelip kaldığınız yerden devam edemezsiniz.siz aynı sıcaklığı tekrar yakalayabilirsiniz.ama yıllarca babasız büyüme acısını yıllarca yaşamış olan evlatlar bunu başaramayabilir..

fedekar deyince benim aklıma ilk;yılmaz güney’in oynadığı baba karakteri filmi geliyor.filmin adı;baba.yılmaz güney;cocuklarının hayatını ve geleceğini kurtarmak için işlemediği bir cinayeti,para karşılığında üstleniyor.yani katilin ödeyeceği para karşılığında cocuklarının daha mutlu bir yaşam süreceğini öngördüğü için mahkemeye cıkar ve cinayeti üstlenir.bunun üzerine yirmi yıl hapishaneye mahküm olur.adaleti yanıltır ve cinayet suçlusu olarak ailesi ve cocukları için ’’yirmi yil’ hapis yatar.ne bilim ben baba denince böyle bir baba hayal ediyorum.

baba hayatınızı terketmişse ankaralı namık’ın şarkısına bile hüzünlenebilirsiniz. böyle biridir böyle yücedir babalar. keşke benimde öyle olsaydı.

sorumsuzsa, cani cehenneme.

hakkını veremiyorsa sıfatının, prostat olsun.

kombiyi genelde yakmazlar bunlar. eve bi gelirsin ki buz devri 4’ü çekebilirsin evde. bi’tek o aptal sincap yoktur. onlara üzülürsün işte.

kepek yapmayan saç jölesidir. ihtiyacım yok artık dediğinizde saçlarınız zaten dökülmüştür.

güçsüz kaldığı görüldüğünde dayanılmaz acı veren, benim için dünyanın en önemli değerlerinden biri.

4 yaş: babam her şeyi biliyor.

5 yaş: babam çok şeyi biliyor.

6 yaş: benim babam senin babandan daha çok şey biliyor.

10 yaş: babam her şeyi bilmiyor.

12 yaş: aslında babam bu konuda hiç bir şey bilmiyor.

15 yaş: babama kulak asma, o artık çağ dışı.

18 yaş: babam mı? öff o hiç bir işe yaramaz.

25 yaş: babam bu konuda az da olsa bir şeyler biliyor.

30 yaş: bu konuda babamın fikrini alsak iyi olur, o kadar deneyimli ki...

35 yaş: babama sormadan hiç bir şey yapmam.

45 yaş: acaba babam bu konunun üstesinden nasıl gelirdi...

50 yaş: babamın yanımda olması ve bana akıl vermesi için neler vermezdim...

(bkz: 6. sınıf edebiyat kitabı)

"a banker provided by nature."

meali: doğanın sağladığı bir bankacı.

(bkz: baba memduh)

babadır evin direği aslında,

artık hayatımda anlamını yitiren kişidir.bundan bir yıl önce mutlu aile ortamı vardı. baba işe gider çalışır eve ekmek getirir. sonra bir gün işinden sıkılır ve istifa eder evde oturmaya başlar.işte bu saatten sonra hayat zindan olur aile fertleri için. baba denilen şahıs artık evdedir.

sonra birgün babam dediğiniz insan sayfasını açık unutup dışarı çıkmıştır. tesadüfen görürsünüz isim başka ama yüz babanızdır. korka korka eliniz mesajlara gider.
annenize canım bile demeyen adam,başkasına bebeğim demiş,adına şiirler yollamıştır. bin kat daha artar nefretiniz.

velhasıl babalık sadece harçlık vermek,okutmak değildir. babalık ince bir çizgidir. ve her baba bu çizgiyi koruyamaz! anlamının farkına varamaz.

evi bir kadın uğruna 20 yıllık eşini silen kızına hayatı zehir eden de babadır.
şuan hayatta ve yanımda ama hiç yokmuş gibi.

artık evin direği anneye devredilmiş,babada kendi aleminde kalmıştır...

inanamıyorum sevgili sözlüğüm. baba hakkında yazılanları okudum ve hiçbir bilgicin aklına cem karacanın şarkısı olduğu gelmemiş? inanılmaz.


neyse bu bilgiyi paylaşmak da bana kısmetmiş.

1970 çıkışlı bir şarkıdır ve müthiştir. sözlerini de yazayım, buyrun.

"bir dolu şey söylendi analar için
ana gibi yar bağdat gibi diyar dediler
ama hep hep analar için

uzakta çok uzakta bulutların orda
ordasın babam benim, yukarılarda
daha dün beraber geçmişten bahseder
kahveni içerdin aynı köşende
şimdi ise ne kaldı geriye senden?
bir kara ıslak tümsek birde taş bana
bir avuç altın öğüt mirasın bana
ellerinle anlatır dilinle söylerdin
gözlerinle sever belli etmezdin
biliyor ve inanıyorum şimdi yukarda
koruyor ve gözetiyorsun beni hala

bir dolu şey söylendi analar için
bu da benim ağıtım olsun ardından baba..."

nutellanın azaldığını görüp eve yenisini alan ve çaktırmayan insandır.

bugün arayıp babalar günümü kutlayan adamdır. süper bir espri anlayışı var. kesin anneme çekmişim ben.