bir ahmet telli şiiri...
şimdi kim bilebilir zakkumun  
o kekre tadını bizim kadar  
tenimize sinmiş sülfür kokusunu  
soluğumuzdaki cıvayı kim duyar  
intikamcıydı bilim, sezgimizse  
gölgesi sulara vuran bir ceylan  
neyi yaşamışsak ömrümüz diye  
derimize yazdı o vak’anüvis  
kehribar saplı bir hançerle  
kehânet kuyularında sınandık  
terkettiğimiz her şehir yakıldı  
anıtlar dikildi kahhar ve kutsal  
zamansa bir karadeliğe dönüştü  
belleğimizin oksitlenen çöllerinde  
çöl ve moraran cesetler, rüya  
kâbusa dönüyor cinnet saatidir  
coğrafyanın bu yakasında bir halk  
kendi oğullarını boğazlıyor artık  
kûfi bir cesaret oluyor cinnet  
biz keder diyorduk, tarihmiş  
dilimizde işte o kil ve kül tadı  
şimdi kim bilebilir yenilginin  
o kekre kokusunu bizim kadar  
soluğumuzdaki cıvayı kim duyabilir 
                    yenildik
mactan sonra yenilen takimin oyunculari ve taraftarlari tarafindan soylenen vay amina koyim in lutfedilmis hali.
                    
    (bkz: yenildik ama ezilmedik )vardır bi de.
                    
    (bkz: biz keder diyorduk tarihmi$)
                    
    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

