ahmed arif

sesine ve şiirlerine hasta olduğum şair.keşke ölmeseydide bütün şiirlerini kasete kaydedebilseydi.

fonda ozenle secilmis turkulerin ezgileri esliginde, siirlerini kendi sesinden dinleyebileceginiz bir de kaset kaydi vardir. sevda dendi mi ilk akla gelen sairlerdendir.

anadolu nedir diye sorulursa hiç şüphe duymadan ahmed arif in şiirleridir denilebilir. 2 haziran 1991’ de aramızdan ayrılmıştır.

bu, ne ayıp, ne de yasak,
öylece bir gerçek, kendi halinde,
belki, yaşamama sebep...

evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
ve zehir - zıkkım cıgaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artık...

türk şairi ahmet arif 1968 ’deki " hasretinden prangalar eskittim " adlı şiir kitabıyla geniş bir okur kitlesine ulaşmıştır.


1927 ’de doğan arif, doğu aşiret törelerinin içinde büyüdü.ortaöğretimini diyarbakır lisesinde tamamlayıp, ankara üniversitesi dil ve tarih-coğrafya fakültesi felsefe bölümü nde bir süre eğitim gördü.
1950 yılında tck’nın 141.maddeye aykırı görülen siyasi görüş ve eylemleri nedeniyle iki kez tutuklandı ve öğrenimi yarıda kaldı.serbest kaldıktan sonra ankara’da düzeltmenlik, teknik sekreterlik ve gazetecilik yaptı.

ahmet arif şiire lise sıralarında ahmet haşim , ahmet hamdi tanpınar , sıtkı tarancı gibi şairlerin etkisinde kalarak birtakım denemelerle başladı.bir süre sonra acemice yazılmış olan bu şiirlerin şiir olmadığına, gerçek şiirin bu kadar kolay yazılmaması gerektiğine karar verdi.

1944-48 yılları arasında inkılapçı gençlik ve meydan dergilerinde yayımlamaya başladığı şiirleriyle adını duyurdu.1950’den sonra dergilerde seçilmiş hikayeler,yeryüzü ,beraber ,yeni ufuklar ,kaynaklar adlı şiirleri seyrekte olsa yayımlandı.ardından uzun bir süre siyasal baskılar nedeniyle şiirleri yayımlanamadı.

1968 yılında çıkan tek şiir kitabı " hasretinden prangalar eskittim " türkiye’de en çok basılan ve okunan şiir kitaplarından oldu ve şaire haklı bir ün kazandırdı.

ölümünden sonra " kalbim dinamit kuyusu " adlı bir şiir kitabının daha olduğu yada kitaplaşmamış şiirlerinin bu adla basılacağı söylenmişse de böyle bir kitap henüz yayımlanmadı.

ahmet arif ilk şiirlerini ortaya çıkardığı sıralarda orhan veli ve arkadaşlarının şiir anlayışı ön plandaydı, diğer yandan başka bir grupta nazım hikmet’in çizgisinden bir şiir geliştiriyordu.

nazım hikmet’in açtığı yoldan yürümeyi tercih eden arif, ondan aldığı şiirselliği, bir anadolu özlemiyle geliştirdi.

birbirini izleyen kısa, vurucu dizeler, yinelemeler, bölümlemeler şiirine hem özü yansıtan bir ritim kazandırdı hem de imgelerini güçlendirdi.ama onda ritim sese değil söze dayandığından daha derinlere inerek büyük bir lirizmin kaynağı oldu.

bunun yanı sıra ahmet arif’in birçok şiiri bestelendi, çeşitli müzik anlayışıyla değerlendirildi.

eserleri: hasretinden prangalar eskittim (1968), cemal süreya’ya mektuplar (1992), yurdum benim şahdamarım (2003).

"vatanım boylu boyunca kar altındadır."

haberin var mı taş duvar,
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mi?
görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
karanfil kokuyor cigaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

...

bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
bilmezler nasıl sevdik,
iki yitik hasret,
iki parça can.
çatladı yüreği çakmaktaşının,
ağıyor gök kuşaklarının serinliğinde
çağlardır boğulmuş bir su...
ağıyor yeşil.

herşeye rağmen mücadelesinden vazgeçmemiş delikanlı bir adamdır kendisi. şiirde düzen aramaz. gereken mesajı verir ve çekilir. halk adamıdır.

vurulmuşum
dağların kuytuluk bir boğazında
vakitlerden bir sabah namazında
yatarım
kanlı, upuzun...

vurulmuşum
düşüm, gecelerden kara
bir hayra yoranım çıkmaz
canım alırlar ecelsiz
sığdıramam kitaplara
şifre buyurmuş bir paşa
vurulmuşum hiç sorgusuz, yargısız

diyerek kürtlere yaşatılanları az sözle özetleyebilmiş büyük şair.

"demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğrunda ölümlere gidip geldiğim
zulamdaki mahzun resim.
görüşmecim yeşil soğan göndermiş
karanfil kokuyor cigaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
karanfil kokuyor sigaram".

’’ve çocuk ölüleri
parçalanmışlar
daha süt kokuyorlar

ve anne ölüleri
incecikten, gencecikten
açık hepsinin gözleri.

halkım benim
askıda çığ...’’

hasretinden prangalar eskittim şiirini ilk önce hasretinden prangalar çürüttüm olarak yazmıştır. gönül kulağına hoş gelmediği için değiştirmiştir.