zevzek

aşık mahsuni şerif’in arif sag için yazdığı rivayet edilir.
sözleri için sizleri bu tarafa alalım;

bir elinde kadeh var nerden gelirsin canım
içip de ağlamayı derman bilirsin canım
dünya fani bahçedir birgün ölürsün canım

adam olamadın gitti zevzek
beni bilemedin gitti zevzek

yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen canım eli ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen canım halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin

hele bak şu aynaya yüzün yüze benzer mi
ta sabahtan uyumuş gözün göze benzer mi
vay o boyun devrilsin özün bize benzer mi

adam olamadın gitti zevzek
beni bilemedin gitti zevzek

yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen hey dost halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen hey can halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin

mahsuni bu haliyle nereye vardın canım
sen bu ele gelmeden nerde yatardın canım
belinde barabellom kimi kurtardın canım

adam olamadın gitti zevzek
beni bilemedin gitti zevzek

yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen canım halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
yürü be yürü be yürü be yürü be adam değilsin
kendini bilmeyen canım halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
kendini bilmeyen canım halkı ne bilsin
halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
yürü be yürü be yürü be yürü be adam değilsin