yusuf ile zuleyha

yusuf peygamber ile misir tekfurunun karisi zuleyha arasindaki aski anlatan destansi oyku. mevlana, mesnevide soyle anlatir zuleyhanin halini:
" zeliha o hâle gelmisti ki coreotundan odagacina kadar herseyin adi yusuf’du onun icin. yusuf’un adini baska adlara gizlemisti; merhemlerine de bu sirri soylemisti. mum atesten yumusadi dese sevgili bize alisti, yuz verdi demis olurdu. bakin ay dogdu dese; o sogut agaci yeserdi dese; yapraklar ne guzel oynamada dese; coreotu ne hos yanmada dese; gul bulbule sir soyledi dese; padisah sevgilisine bir sir soyledi dese; bahtimiz ne kutlu dese; kilimi, haliyi silkin dese; ekmekler tatsiz tutsuz dese; felek tersine donuyor dese; basim agriyor dese; basimin agrisi gecti, iyiyim dese, hep ayri anlamlari vardi bu sozlerin. birini ovse onu overdi; birinden sikâyet etse, onun ayriligini soylemis olurdu. yuzbinlerce seyin adini ansa, maksadi da yusuf’du onun, dilegi de yusuf"