yıllar sonra bir dut ağacına çıkmayı denedim. duvar vardı. önce oraya çıkarım dedim. çıkamadım. tamammm, ağaca da çıkamadım.
mutluluk neresinde derseniz çok özlemişim çocukluğumu. sanki bir zamanlar en tepesindeki dallarına hızla tırmanan o küçük kızı gördüm. hala oradaydı. işte buna sevindim.
anılarımız bize ne çok şey katıyor hatırladıkça . bunu hatırlattı bana bir kere daha o dut ağacı. o gün nasıl sakindim bir bilseniz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?