ilkokul 5. sinifta resim dersinde ogretmen "cocuklar konu serbest, hayvan resimleri çizin bakayim"dedi. 10 dakika sonra küçük ahmet el kaldirdi.ogretmen yanina geldi.resim kagidinin üzerinde bir sinek duruyordu.çocugun bu sinekten sikayetci oldugunu zanneden ögretmen eliyle sinegi kovaladi ama hayvan hiç hareket etmedi. biraz daha dikkatli bakinca da sinegin gerçek olmadigini farketti. bu bir sinek resmiydi.
ögretmen saskinlikla sordu:
-sen mi yaptin oglum bu resmi?
-evet ögretmenim.
-peki bir de at resmi yap bakayim. küçük ahmet öyle bir at resmi çizdi ki, at sanki kagittan firlayip çikacak.o kadar canli.
sasiran ögretmen:
-yavrum beni hemen babana götür.sen müthis bir yeteneksin. burada harcanmaman gerekir.derhal güzel sanatlara transfer olman lazim. babanla konusmaliyim, dedi. son dersten sonra ahmetle beraber yola koyuldular. dar bir patikadan bir gecekonduya geldiler.içerde, yatakta, dizlerini karnina çekmis,üzerine yorgan örtülmiş bir adam yatiyordu.
ögretmen konusmaya basladi:
-geçmis olsun efendim.
-tesekkürler.
-ben oglunuzun...
-allah kahretsin oglumu.
-aman böyle söylemeyin,yaptigi resimler...
-onun yaptigi resimler yerin dibine batsin.
-ama beyefendi böyle yetenekli bir cocugun...
-yetenegine baslatmayin simdi.
-peki ne oldu,niçin böyle kizginsiniz oglunuza?
-neden olacak, dün gece eve biraz çakirkeyif geldim.bu essoglu sobanin üzerine çiplak kadin resmi çizmis.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?