terzi hüsnünün dükkanına gidilir.hüsnü yoktur.beklenir bir süre.hüsnü gelmemekte ısrarcıdır.birden akla cüzdandaki terzi hüsnünün kartviziti ve üzerinde cep numarası olma ihtimali gelir.kart bulunur, bu arada yanındakilerle çene yapmaya ara verilmez kati surette. kartın üzerindeki cep numarası çevilir, karşıdaki kişiye "hüsnü bey,ben şu an sizin dükkandayım, siz yoksunuzne zaman gelirsiniz, napalım biz şimdi" denir.adam "ben yokum evet,bugün de dönmicem dükkana,elemanlar var orda yardımcı olsunlar size" der. ben hala," eöö kimse yok şu an dükkanda bilmiyorum yani" filan demeye çalışırım. adam," nasıl olur yav alala,tamam ben birazdan ben size döncem" der hafif sinirle.ve kapatırız. ve benim beynimde çakan flashbackler,toz duman bir arbede,olayı anlama faaliyetleri kısaca, derken telefon iki dakika sonra çalar. ben açmam. zira aradığım kişi terzi hüsnü değil,bir kaç gün öncesinde pantolon paçası kısaltması için gittiğim terzidir.dahası pantolonun içine etmişti, kıl olmuştum adama, durduk yere farkında olmadan ben de onu kıl etmiş oldum ,iyi de oldu. amaann.
sonuç, az sonra terzi hüsnü sisler içerisinden gün gibi doğar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?