bir attila ilhan siiri. ahmet kaya bu siiri besteleyip 1991’de cikardigi "basim belada" albumune koymustur.
yangin gecesini giyinmistim
ates istanbul’a bulasmisti
yalnizdim zehirdim zehirliydim
butun koprulerim atilmisti
gemimi ellerimle batirmistim
istanbul nefes nefes yaniyordu
sen tutusmustun yaniyordun
cigliklarin kulagimdan gitmeyecek
saclarin tutusmustu yaniyordu
ates dudaklarina bulasmisti
kimsecik yangini gormuyordu
neden yandigini sormuyordu
bir damlacik su vermiyordu
elini ayagini sasirmisti
sen bir cehennemdin yaniyordun
istanbul bir cehennemdi yaniyordu
ben eski cehennemdim yaniyordum
siirlerim haykirmaya baslamisti
duman beni bogmasa kor etmese
gozlerim kor olmasa olmesem
seni gorsem suclu gozlerini gorsem
yangin gecesinde kayboldugunu
bir bicak gibi savruldugunu
basima tas yagmasa dusmesem
gemiler ates almasa gitmese
istanbul yanmasa sen yanmasan
ben kendi kendimi yakacaktim
bu geceyi bagirtan ben degilim
bu geceyi bu bir yurek gibi bugulu
bu ugultulu yangin gecesini
rezil rezil bagirtan ben degilim
gemiler kendileri bagiriyorlar
galata kulesi kendiliginden bagiriyor
ben kendim bagiriyorum bilmeyerek
haykirdigimin farkinda olmayarak
kirpiklerim biyiklarim kavruluyorlar
yangin hayallerime sokuluyor
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?