bütün bir haziran evin önünde
akasyanın dallarını eğerken rüzgar
ipeğe kırmızı bir gül işlerdi
kulağı ıssız ve tozlu yollarda
yoksulluğun kedileri kapıyı
bir yaz boyu her gece tırmaladı
sırtının teline mavi bir horoz düşü
dokunmadan uykuya varamazdı
uzak denizlerden atlar geçerdi
bulutlar güze yakın gözlerinden
bekledi ölümün beyaz elinde
solgun bir gül oluncaya kadar
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?