yalnızlıgin anlaşıldigi anlar

ithilquessir
kisinin nirvanaya ericegi noktadir. yalnizlik hayat boyu icinde yuvarlanmamiza ragmen hakkinda cok az sey bildigimiz, adam gibi anlamayi, takdir etmeyi pek de basaramadigimiz bir duygudur.

kisinin icinde surekli ust uste ve birbirine zit calisan yalnizlik carki vardir. bunlarin ilki kisiyi surekli yanlnizliga iter. kisi tektir, ozeldir, ozgurdur. birileriyle olmak icin dogal ozgurlugunden vaz gecmek istemeyen birey yalnizligi ozler. kendi sessizliginde madeb bulur.

diger yandan insan gercekligi algiya gore yonlendirmis bir canlidir. kimsenin farkinda olmadigi "ozgur" bir hayat yasamak kisiye sanki hayatinda hicbir sey yapmamamis, basarmamis hissi verir. bu duygu insani surekli kendini yasadigina ikna etmek icin baskalarinin yasamlarini paylasmaya iter.

modern hayatin sehir insani icin yanlizlik ezicidir. bir yandan hic bir zaman tek basina kalamazken, diger yandan yalnizligin cemberini kiracagi kadar yakinina kimseyi de alamaz. cevresindeki herkez o yakinlik ve uzaklik arasindaki orta mesafede yasar.

bu yuzdendir ki yalnizligin gercekten anlasildigi an kisinin kendini asacagi, tarihe gececegi, nirvanaya ulasacagi andir.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol