çoğu zaman yakınlarınızda ki kişilerden istediğiniz fakat içinizden "hayır aslında bırakmayın, ben yalnızlıktan korkarım" dediğiniz hadisedir...şu veya bu sebeple canınız yakılmıştır,öyle acır ki içinizde ki çocuk kaçıp gitmenin, yalnız kalmanın, korkmadan bağırarak ağlamanın, utanmadan sarhoş olmanın tadını çıkarmak ister ve kurduğu cümledir bu ;yalnız bırakın beni ama siz siz olun yalnız bırakmayın onu, beni, sizi!...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?