uzgünüm

bir tevfik ceritoğlu şiiri...

biliyorum
haksızlık bu sana
yeterince yakın değilim
çırpınıyorum dalgalarımda
hep zordum
hep dengesiz
ne istediğini bilmeyen
sen mükemmeldin
kusursuzdun
insandın.
insandım.
doyumsuzum.
nereye gideceğim?
bilmiyorum?
dalgalar durulur mu?
bilmiyorum?
bir ada var aklımda
sensiz, onsuz, bunsuz
benli
ben benle
tükenecekmişim bir gün
olsun
bu mükemmellik sıkıyor
eziyor beni
bu durgunluk, sessizlik
çıldırtıyor beni...
arıyorum beni
karanlıklarımda...
kırılacağını,
yalnızlığını,
yorgunluğunu,
görüyorum.
kavgam kendimle
yoruluyorum,
eriyorum,
bitiyorum,
ben yalnızlığa doğmuşum;
hep de yalnız kalmalıymışım.
bilemedim,
göremedim,
sürüklendim,
sürükledim,
üzgünüm hem de çok...