ilk kez ferhat göçer’ in akustikhane performansında izlediğim parça. güzelmiş.
tek yönüm sendin,
izini kaybettim
bir iz bir yol olmadan düştüm yollara
bir sağa çarptım,
bir sola çarptım
savruldukça savruldum koldan kollara
çınladıkça adın,
kulağımı kapattım
bir son veremedim içimdeki tiz çığlıklara
hep sendeydi aklım
bedeni aldattım
savruldukça savruldum koldan kollara
bakmadı gitti, dönmedi bile arkasına
eğdim boynumu çaresizce galip gelen gururuma
duydum ellere yarmış
yerimi yeller almış çoktan
bense kendimi salmış
yüreğini yaralar sarmış yoktan
bir kızı bir oğlu varmış
kendi hayatına dalmış
en acısı da beni hatırlamamış
unutmuş çoktan
sözler dinleyerek yazılmıştır, albüm kaydı vs. farklı olabilir. yanlış varsa affola.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?