ülker

eti’nin birkaç ürünle girdiği çikolata pazarında, ülker karşısında tutunamayıp bazı ürünlerini piyasadan kaldırdığı...
yine sabancı’nın gıdasa ile piyale markasını satın alarak girdiği pazardan sessizce ve zararla çıktığı gözönüne alındığında; yeşilmiş, lacivertmiş gibi bahanelerin, gerçekler karşısında züğürt tesellisi olarak kaldığı gıda devidir.
birkaç yıl önce satın aldığı faisal finans’ı, ismini family finans olarak değiştirmiş, akabinde ve datayında boydak holding’in anadolu finans’ı ile yarı yarıya ortaklık kurup türkiye finans’ı kurmuşlardır. tam, "yüzde yüz yerli sermayeli bir finans kuruluşumuz oluyor" diye düşünürken, körfez sermayesine satmışlardır. acıdır.
düşünülmesi gereken, sermayenin/paranın rengi; sahiplerinin ırkı, dini, etnik kökeni... değil; vergilerini tam verip vermedikleri, çalışanlarının haklarını tam verip vermedikleri ve tabii ki istihdama katkıları olmalıdır. bu kafayla gidersek, bu şekilde düşünenlerden bir şey de olmaz. calimero gibi yakınır dururlar.
alışveriş yapacağı zaman migros, şok, yimpaş, kiler; ürün alacağı zaman eti, ülker ayırt etmeyen milyonlarca tüketici, yani aklı selim vatandaş iyi ki var.
ekofaşistler tepinip dursunlar. bu ülkenin makul çoğunluğu, birilerinin dillerine doladıkları ama hayatlarında bir tek örneği olmayan: başkalarının yaşam tarzına saygı, birarada yaşama, farklılıklara saygı, hoşgörü, birlik gibi değerler halkın geniş kesiminde içsel bir kabule dayanıyor. öyle olmasaydı, birileri ayakta kalamazdı.
istenen bu mu? herkesin yediği gofreti bile ayırması mı? hani imtiyazsız, sınıfsız, kaynaşmış bir kitleydik? hani ne mutlu türküm diyene idi? hani hiç kimse ırk, din, dil, etnik köken gibi özelliklerinden dolayı aşağılanamaz, kınanamazdı? hani?
askeri tesislerde sadece ülker ürünleri satılsaydı da eti ürünleri bulunmasaydı, tepkiniz ne olacaktı? tersten durumlara aynı tepkiyi vermiyorsanız, düşünce tarzınızda bir yanlışlık var demektir.