türkiye

hiçbir sistemin düzgün olarak işlemediği ülkedir. ekonomiden sosyalleşmeye, siyasetten yönetime, hak ve özgürlekten yaşam koşullarına; hiçbir şeyin yerine oturtulamadığı bir ülkedir işte. ve 70 küsür milyonun sadece bugünü düşünerek yaşadığı yerdir.

hala aç susuz, evsiz yurtsuz, işsiz güçsüz, eğitimsiz, sanatsız, düşüncesiz insanlar varken, bir şeylerin değişmesini beklemek abesle iştigaldir.

sene 2009’da ilk hızlı tren geliyorsa bu teknoloji çağında düşünmek lazımdır. 3 büyük il dışında yaşanan sanat kısıtlığı varsa bunu düşünmek lazımdır. hastane, okul, üniversite, rehabilite merkezleri, huzurevi, sanat merkezleri, ulaşım olanakları, bilim insanları, doktorlar, öğretmenler, mühendisler, işçi, aşçı vs kimseleri doğru şekilde işini yapmıyorsa bunu düşünmek lazımdır. adam gibi adam yoksa her mertebenin başında bunu düşünmek lazımdır.

bu ülke kendi kendini öldüren bir organizma haline gelmiştir. bu insanlara her şey layıktır. hala doğalgaza, elektriğe, suya, ulaşıma ona buna ödenen fahiş fiyatlarla ne adaletli bir yaşam sağlanır ne de kalkınma gibi durum ortaya çıkar.

bir taraftan içimde büyük bir yazık geçerken, bir taraftan layığını bulasınız diyesim geliyor. aç susuz, geçirilmeye hazır ve nazır bir toplum oldukça bir yol olmaz bu ülkeden.