özellikle canım kardeşim’i izlerken yaptığım eylem. yüzlerce kez izlediğim, sonunu bildiğim, ’bu sefer ağlamayacağım’ dediğim bu filmi her izleyişimde aynı yumru oturuyor boğazıma. yeni dönem türk filmleri arasında da babam ve oğlum aynı muameleyi görüyor ama canım kardeşim’in yeri apayrı...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?