tan

vakti zamanında sofralarımızın sini altını süslerdi bazı bazı bu gazetemsi kağıt.
çıplak kadınlara bakardı yemek yerken ağabeylerim, babam; ama aslında en çok da çıplak etli kadınların lime lime edilen parçaları çiğnenirdi ağızlarının içinde, erkekliklerinin sertliğinde!
ben ve daha o zamanlar birazcık daha masum olan erkek kardeşimse -henüz o erkekliğin erkliğine geçmediği için masumdu- daha çok içinde yazılan fantezi öykülerine takılı kalırdık. belki o beni takip ederdi de, o yüzden görüntüden çok yazıya takılırdı. bir şey anladığı olur muydu; sanmıyorum...
kanımca çocukluk yaşlarımda cinsel denemelerimin/hayallerimin kısır olmayan fantezi kaynaklarından biri idi bu gazete.
görünen memeler de güzeldi şimdi, allahı var kadınların hepsinin.
annem mi?
hiç sormayın.
erkek egemen evin yalnız ve ezik kadını idi o yemyeşil ve hüzünlü gözleri ile. ne gazetenin üzerindeki çıplaklığı fark edecek mecali vardı hayatta, ne de erkekliğinin gücünü bu görüntüler ile daha da bir şahlandıran kocasının açlığını doyuracak isteği.
iki geri, bir ileri, hayat yolunda denge kurmaya çalışırdı.
acaba o gazeteyi sini altına koyduğunu fark etmemesi, bunca üzüntüsünden miydi? bilmiyorum...