kendimi zaman zaman "aralarına aldıkları kurbanı önce kekleyen" bir tarikata gelmişim gibi hissetmeme neden olan olaydır.
sanki herkes bir yerlerden, benim yaptığımı ya da yapacaklarımı izliyormuş ve kendi aralarında dalga geçiyormuş gibi oluyor. biliyorum çok sapıkça bir fikir ama, cidden tırsıyorum bazen.
zirve filan yapsanız gelmem olm. korktum. zirvede ilaçlı içecek ve sonra ayıldığımda, yatakta ağlıyor olayım değil mi?
herkes burada, ama sanırım herkes okuyor. yani umuyorum öyledir. öyle mi?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?