son sigarayı icmeye kiyamamak

o dayanılmaz veda anı sonrasını hayal ettikçe ürperen tiryaki duygusudur.
(bkz: bu son sigaram)

başlığı okuyunca çantada olan son sigara hatırlanır ve derin bir iç çekilir. ama kaçınılmaz son o içmeye kıyamadığımız son sigaranın kültablasındaki ölü filtresidir.

(bkz: dilek sigarası)

içtikten sonra yeni bir paket olmana sebep olabilecek hadise .

bu eyleminden sonra sigarayı bırakmaya ahdetmiş kişi için güzel bir vedanın uzaması halidir.

son bir sigara iceyim öyle bit biteceksen dedirten entry

o son sigara içilirken sanki bir daha hiç sigara içemicekiş gibi bi his olur yaa işte bu hayatta hiç anlayamadığım hislerden biridir.

yenisinin bir daha nezaman içileceğini bilmezsiniz. yada içip içemeyeceğinizi.. boğazınız yırtılana kadar bağırsanızda kimsenin sizi sallamayacağını bilirsiniz.. sadece hücreye giren anlar bunu..

kıymak için: (bkz: paket almak)

(bkz: dilek sigarasını içmemek başkasına içtirmemek..)

siz bu eylemin içindeyken -son siarayı içmeye kıyamamak-, densizin biri çıkar gelir ve "hoca tezgahın üstündeki sigarayı ben içtim haa!" derse, cinayet işlenebilecek bir durumdur. zira beyne oksijenden çok kan gider. beyin ne yapacağını şaşırır.

sigaradan bir iki nefes çekip söndürmek suretiyle ara ara nikotin ihtiyacını giderme yöntemine de başvurulabilir.

(bkz: tiryakinin son sigarasi)

bu son sigarasını içmeyen tiryakinin o sıgarayı bir yerlerine sokması muhtemeldir.

sigara isteğini erteleye erteleye, sigarayı bırakma girişimine girebilme potansiyeli de vardır bu eylemin. ve fakat her hangi bir işlerliği yoktur. ilk markette bu istek yerini sigara alma isteğine bırakır.